Gözlerime bakarak derdimi anlayan, ben senin ciğerini bilirim diyen, kelimelerin değil gözlerimin konuştuğu insana ihtiyacım var. Onla aynı şehirde olmaya ihtiyacım var. Onla ağlamaya ihtiyacım var.
"Hazırlan almaya geliyorum. Çay içebilecegimiz, karşılıklı susup oturabileceğimiz bir yer buldum. Sonrasına bakarız hadi sıkı giyinmeyi unutma." Diye başlayıp biten bir diyalog.
Bir an önce elimdeki Altay Destanı'nın nesirleştirilmesi işini sonlanmasına; kurgu roman üçlememin ikinci kitabının kalan kısmını bitirmeye ve üçüncüye başlamaya ihtiyacım var. En acilinden.
