Bu yıl neden bu kadar bok bi yıldı, cidden en kötü geçirdiğim yıl oldu. Üzüntülerin sevinçlerin çok çok üzerinde olan bi yıl oldu. 2017 umarım çok güzel geçer. Gerçekten ağzıma sıçılmış gibi hissediyorum bu yılın yorgunluğu var üzerimde.
şu birkaç günde çevremdekiler çok garip davranıyolar. roller değişiyomuş gibi oluyo, sanki "it's my turn!" deyip üzerime yürüyeceklermiş gibi hissediyorum. garip.
içimden şehirler geçiyor içinde mutluluk ve huzur aradığım. Ve her gittiğim yerde aklımı sorular kurcalıyor. Gerçekten takdiri ilahi var mı? Nirvanaya ulaşabilecek miyim? Gerçekten en karanlık vakitler midir güneşin doğmasını sağlayan?
Ankara'ya kar yağıyor. Böyle zamanlarda insan sevdiği yanında olsun istiyor. Sarılsın sevdiği. Elleri üşüsün ayakları üşüsün. Hemen sevdiği insanın kollarına bırakmak istiyor kendini ısınmak için. Birer içecek alıp üstlerine battaniye çekip ışığı kapatıp başı sevdiğinin omuzunda koltuktan dışarıyı izlemek istiyor insan. O zamanlarda güzel şeyler söylemek güzel şeyler duymak istiyor. Sevdiğine sarılıp ısınmak istiyor.
Velhasıl insan böyle zamanlarda sevdiğini istiyor yanında.
