kavga etmiş yorulmuşuz. sonra susmuş evde kendi köşelerimize çekilivermişiz. ben yorgun halli bir şarkı açmışım her zamanki gibi. sende sigaranı yakmışsın. biz bu tabloyu hep oluştururuz, oluşturalım sevgili! aydınlıklar güzelse karanlıktan çıkabildik diye, yorulup köşelerimize çekiliyorsak öpüşüp barışırız diye. her şey sevgi ile ilgili değil midir zaten? değil midir? çok mu saf kaldık hayatta? geri mi düştük yoksa?
az önce rahmetli murat göğebakan'dan kalbim yaralı şarkısını dinlerken içimi bir hüzün kapladı. kimler kimler toprak oldu. her dinlediğimde tuhaf olurdum ama adam öldükten yıllar sonra dinlemek ayrı koydu. kendisini 10-11 yıl önce konserde en ön sıralarda dinlemiştim. yıllar ne çabuk geçmiş.
karşı komşumuz vardı sene 2004-2006 arası istanbul'da her allah'ın günü murat göğebakan kasedini son ses çaldırırdı. bir ara gece de yapmıştı insanlar uyarmıştı.
hayat nasıl hızlı geçiyor ve ne kadar tuhaf.
