yan masada aşık olduğum kız var ve o beni her zaman olduğu gibi bir kardeş, bir arkadaş olarak görüyor. şimdi böğrüne böğrüne çalısaşacağım yemin olsun.
her türlü şey:
kalabalık içindeki yalnızlık...
kendi duvarlarımı herkes için yıktığım için savunmasız kalmam...
aşırı yumuşak yüzlü olmam sonucu kolay ezilmem...
kimseyi kıramam ama herkesin kolayca beni kırması...
herkesin ikiyüzlü olması...
verdiğin değere karılık aynı değeri görememek....
kendimi aşırı aptal hissetmem...
şu üç noktalar. çünkü derin anlamlar taşıyor, yazamadığım nice şeyleri kapsıyor...
-sevdiğim adam kızın tekiyle nişanlandı
-yeni okuluma tam anlamıyla uyum gösteremedim
-cumaya kadar bitirmem gereken bir tez var
-ay sonu geldi hiç param yok, acil kuaföre gitmem lazım
-çok çirkin hissediyorum
-bi kedim bile yok, köpek aldım gençlik hastalığı yüzünden öldü
-bahtsızım
-geçen sene bu gün ne kadar mutlu olduğumu düşündükçe kahroluyorum
dün akşam yemek yemedim sabah kahvaltı yapmadım.dışarda yiyçektim fakat sırf tava var diye yemekhaneye geldim gel gör ki pilav yedim ve açim ve derse girmem lazım birazdan
2 aydIR sacImI ne tarIyorum ne de kestirdim, yarrak gibi. sakalI da kesmeyeli aylar oldu. aynaya baktığımda vay amk nolmuşum ben diyorum. kendi halime üzülüyorum.
kapıda kaldım anasını satayım daha büyük acı mı var? sabah evden çıkarken farkettim ama geri dönüp evdekilerle muhattap olmak istemememin cezasını çekiyorum. salaklık bende.
hasta halimle mermerlere oturdum bekliyorum bakalım ne zaman gelecek diğer ev sakinleri.
önceden okula karşı bu kadar nefretim yoktu. son 2 aydır ne olduysa, hayatımda ilk kez bu kadar bir yere gitmek istemiyorum. 12 senedir okuyorum, her şey aynı. öğretmenler, öğrenciler. isimler farklı, tipler aynı.
sıkıldım artık şu işten. sırf bu yüzden son sene açık liseye gitmeyi düşünüyorum...
