rutin bir hayat. Her gün işe gitmem, eve dönmem. Bilgisayarı açmam, dizi izlemem, maç izlemem. Her gün aynı. Sağolsun arkadaşlar var, yardımcı oluyorlar. Ama içimde çözümleyemediğim bir çok şey var. Geçmişim peşimden geliyor. Pişmanlıklar, hayatıma yapılan müdahaleler, ne kadar zorlasam da aklımdan çıkmıyor. Rüyalarıma giriyor. Bazen kabuslar görüyorum. Terler içerisinde uyanıyorum. Geçmişimi unutamıyorum. Ve yaşadığım acılar, pişmanlıklar nereye gidersem gideyim, peşimden gelmeye devam ediyor.
onsuz geçecek olan sendromlu, gıcık bir pazartesi. bi de yakama yapışmış, ömrümü yiyen kredi. ve tutarsız gelen lanet vodafone faturaları. ve son olarak şu saatte bile matkapla duvar delen, benim de kafamı s.ken alt komşu.
Onu her gün görüyor olmak. Ayrıldık, çok kötü oldum 2 ay boyunca, ama bunu atlattım, şu an mutluyum. Onu unutmaya çalışıyorum. Ama lanet olası şeyle aynı mekandayız ve her gün görüyorum. Götünden güler gibi hayvanca gülüyor. inadına mı yapıyorsun kızım. Hoşuna mı gidiyordu acı çekmem? Ne kadar kalpsizsiniz ya. 2ay boyunca ağladığım için hala benim olmanı istediğim için tekrar olması için o kadar uğraştığıma bin pişmanım. Şu an mutluyum evet, ayrıldığımız için, nasıl bir bok olduğunu gördüğüm için.
boşluk. evet şu an ve hatta uzun zamandır bir uçurumdan atılmışım süzünüyorum yere doğru ama bir türlü dibe ulaşamıyorum. hızla süzülüyorum bazen bazen yavaşlıyorum ama düşüş daim değişmeyen. bir durak bir nefeslik sigara molası vermek yok. garip bir garipbanlık hissi işte. *
buz gibi oldu her yanım..baktım kombi deli gibi çalışıyor ama benim heryerim soğuktan donuyor.. Bir yalanı yaşamışım.. Yıllaryılı.. Nasıl bir sevgiyse artık yerimize hemen biri bulunmuş.. Hemen, dakika geçmemiş, geçen yılların ardından.. Yıllardır bir yalanda oyuncuymuşum anlaşılan o ki, başrol yada yardımcı oyuncu değil figüranmışım hatta.. Yalan..herşey yalan.. Sözler, söylemler, hissettirilenler.. Ruhum bedenimi terketti.. Yalan kelimesini şimdi idrak ediyormuşum meğer..
