böyle hiçbir şeyin kafaya takılmadığı, derdin tasanın olmadığı, sizin değil de daha çok sizi düşünenlerin olduğu zamanları özlüyorum. o ferahlığı, o huzuru, o mutluluğu özlüyorum.
sokakalarda altıma yapana kadar oyun oynadığım zamanları, gece yatarken aklıma geldiğinde ettiğim küçük masum tebessümleri, her gece annemle birlikte dua edip uyumayı, insanların dostlukları ellerinin tersleriyle bir kenara ittikleri değil, onları sahiplendikleri zamanları özledim.
abimin tasolarını çalıp, oyunda kaybetmeyi,
arkadaşımla bisiklet yarışı yapmayı,
paten için babama yalvarmayı,
abimin tut diye verdiği uçurtma ipinin parmağımı kesmesini.
çok özledim sözlük, çok.
yumuşacık saçlarını özledim cemre, ne vardı da bıraktın beni? tamam anladım "benim kadar olgun değilsin" dedin de kendinden 11 yaş büyük birine niye vardın be kızım?
