yaz kış bacası tuten bir ev yanda birkaç elma ağacı bir taraftan ırmak akar güneşte sayfanın kösesinde her zamanki yerini alır.
değişmez resmimdir. o kalem kagıt ele ne zaman alınsa parmaklar hemen bu resmi çiziyor.
evet efendim
bireysel yeteneğin dışında, okullarda aldığımız eğitimin sayesinde beceri kazanarak çizebildiğimiz ya da yapabildiğimiz resimlerdir.
ben yıllardır bir tek türde resim çizebilirim. hani arkasında güneşin doğduğu dağların, dağın yamacında akan ırmağın kenarında bir evin oluğu kartpostal türünde olanları. bu olağan üstü yeteneğimi lise resim öğretmenlerime borçlu olmaktayım. onların sayesinde tüm hayatım boyunca bu türden bakasını beceremedim. o kadar standart ki dağa bir tepe de sen ekle, bir ağaç da sen çiz deseler ekleyemeyeceğim. o derece.
