Aklımın kıt olduğu dönemlerden birinde (sözlükle yeni tanıştığım sıralardı herhalde, sene 2010 falan olması lazım. Emin değilim) kilolu insanlarla ilgili bir entry girmiştim. Sonra biri mesaj attı. Ama hayatımda duymadığım, görmediğim bedduaları okudum mesajda.
Diyeceğim o ki, sözlük deyip geçmemek lazım. Sen 2 gram aklınla dalga geçiyorsun insanların tipiyle, kılığıyla ama bunu ciddiye alanlar var demek ki.
gereksiz bir eleştiri ile kişileri aptalca sıfatlara sokup çok matah bir tespitte bulunduğunu sanan entrylerin bulunduğu başlıktır. sizi hiç ilgilendirmeyen bir konudan dolayı bir başkasını neden aşağılarsınız ki? dünyayı böyle mi güzelleştireceksiniz?
isi gucu birakip uzun uzun elestiri yazisi doseyen tiplerdir.
sanki ulu'da kansere care buluyoruz biz.
begenmiyorsan cikisa tikla kardes, ne diye tiri viri yapiyorsun.
sanki sozluk babasinin mali. te allam.
yıl 2007. ilk defa sözlük ahalisine dahil oluyorum. itüsözlük. oldukça derin tespitler sıçıyoruz, kuramlar geliştiriyoruz, eş dost edinip zirveler düzenliyoruz. büyüklerimizden hayat tecrübesi alırken küçüklerimize de geleceğe yönelik mihmandarlık yapıyoruz. 2 sene geçiyor. itüsözlük yazar alım politikasında saçmalamaya başlıyor. populist yaklaşım burayı da vuruyor. geleneksel zirvelerde onlarca tanımadığımız insan ve niteliksiz insan yığınları akmaya başlıyor. piyasa ortamı oluyor zirveler. sonrasında zirve kültürü bok ediliyor.
yıl 2012 itüsözlük bırakılıyor. 5 sene boyunca toplam 400 giri girmişim. ve aktif bir yazar olarak.
yıl 2014. uludagsozluk macerası başlıyor. bu en azından 4. hesabım filan açıp kapadığım. sanırım toplamda 5 binden fazla giri girmişimdir farklı hesaplar altında farklı zamanlarda.
şimdi ben nasıl bir tipim çözemedim ama bir şeyleri ciddiye almazsanız eğer yarın veya ertesi gün "buralarda çok bozdu yeaa" nidalarıyla ortalıklarda dolanırsınız.
bazen bazı şeyleri ciddiye almak gerek. kitle dediğimiz şeyin bir yaptırım gücü vardır, biz her ne kadar bunun farkında olmasak da. sesinizi çıkarabildiğiniz platformları dejenere ederseniz eğer yarın sesinizi çıkaracak yeri bırakın nefes alacak yeri bulamayıp kendi ciddiyesizliğiniz içerisinde boğulursunuz.
