yüz uzuvlarından ağza hoş görünüm verme amacıyla kullanılan dudak boyasıdır.
Ama bu demek değildir ki; -sözüm ergenlere- kıpkırmızı veya mosmor (koyu tonlarda) ruju al, taşma derecesine kadar sür, 333 de. Değildir yani, şahsen itici buluyorum.
Eger rengin abartili bir sekilde dudaklariniza gelmesini istemiyor ve daha dogal durmasini istiyor iseniz, ozaman hafif noktalar gibi vurup cekin. Renk dudagin daha da icine isliyor boylelikle.
herkesin en sevdiği tonunu yazdığı makyaj malzemesidir. asıl soru şu bize ne hangi rengi sevdiğinizden? bir ara(bkz: sadece yazarı ilgilendirecek derecede subjektif entry) denen bir şey vardı ona ne oldu acaba?
Kirmizi olaninin güzel görünmesinin sebebi karsi cinse " sevismek istiyorum" u simgeleyip erkek de bir takim dürtülerin calismasina sebeb oldugu icindir.
Ruj, dudağa renk vermesi için kullanılan ve içinde pigmentler, yağlar, balmumu ve yumuşatıcı maddeler içeren bir kozmetik ürünüdür. Çeşitli renklerde, ışıltılı, simli olabilir. Makyaj ürünlerinin en çok tercih edilen ürünüdür. Ruj kelimesi Fransızcada "kırmızı" anlamına gelen "rouge" kelimesinden gelmektedir.[1][2] Rujun içinde ozokerit, lanolin ve ceserin mumları, balmumu, kastor yağı, beyaz mineral yağı, lanolin yağı, hidrolenmiş bitkisel yağlar, oleil alkol ve bromo asitler bulunmaktadır.[3] Dünyada her üç kadından biri ruj kullanmaktadır ve hayatı boyunca bir kadın ortalama altı gram ruj yutmaktadır.[3]
Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]
Antik Mezopotamyalı kadınlar, büyük ihtimalle ruju icat eden ve kullanan ilk kişilerdi. Yarı değerli mücevherleri öğüterek dudaklarını boyamak için bunları kullandılar.[4] Antik indus Vadisi Uygarlığı, yüz boyamada ruju dudaklarına sürdüler.[5] Antik Mısırlılar, karıştırdıkları çeşitli bitki ve hayvan yağlarını kızıl kurşun ve demir oksitle renklendirip dudaklarına sürdüler. Karışımdaki pas kokusunu gidermek için kullandıkları malzemeyse doğal malzemelerdi.[3]
islam'ın Altın Çağı'nda Arap Endülüs kozmetikçisi Abu al-Qasim al-Zahrawi, katı rujları buldu. Ortaçağ Avrupasında, ruj kilise tarafından yasaklandı ve "şeytanın cisimlenmiş hali" olarak düşünüldü,[6] kozmetikler fahişeler için ayrıldı. 18. yüzyılda ruj erkekler arasında da yaygınlaştı ve Fransız mahkemelerinde yüzlerini öne çıkarmak isteyen görevliler dudaklarını boyarlardı.[3]
19. yüzyılda Amerika Birleşik Devletleri'nde ruj, kırmızı boya ile renklendirildi.
M.ö 3000 yılında mezopotamya'da ilk kez kullanilmistir. Orta çağda klise tarafindan yasaklanmis, ilk kez ticari olarak 1884 yilinda fransizlar piyasaya sürmüş. Dunyada her 3 kadindan biri ruj kullanirken, dunya kadin nufusunun yuzde 10 u ruj ile hiç tanismamis.
