ideoloji bir kenara bırakılıp okunduğunda gerçekten dönemine göre çok çok özgün bir anlatım ve derinlik barındırdığı görülecektir. gerçekten sonunda vay be dedirten bir roman.
'bir erkek "ızdırap çekiyorum; sende beni seviyor musun?" diye ağlıyor, bir kadın da buna "sus, sus bende ızdırap çekiyorum!" diye cevap veriyordu.'
dizeleriyle son bulan kitaptır. baştan sona kendi hakimiyeti altına alacak bir kitaptır. kendinizden bir şeyler bulacağınız, üzülüp hüzünlenebileceğiniz bir kitaptır.
kitabın en güzel sözü şüphesiz,
Bana insanlardan mı bahsediyorsun? insanlar mazide ve tarihin yaprakları arasında kaldılar. Bu gördüklerin birer karikatürden başka bir şey değildir.
bana da insanlardan bahsetmeyin, hepsi mazide ve tarihin yaprakları arasında kaldılar. şimdikiler sadece müsvette.
yazarına olan ön yargılar yüzünden gereken ilgiyi görmemiş kitaptır. aynı zamanda bu kitap tutunamayanlardan önce yazılmıştır. tutunamayanların, ruh adamdan ne kadar etkilendiği veya etkilenmediği ise meçhuldür.
hüseyin nihal atsızın ve türk edebiyatının en iyi romanlarından birisidir tartışmasız. şahsi düşüncem atsız uç noktalarda bir insan olmasaydı sol görüşlü olsaydı bu kitabın kesin filmi çekilirdi.
filmi çekilse müthiş olur on numara senaryosu var aslında. haluk bilginer'ede selim pusat rolünü oynattın mı on numara film olur.
hakkı teslim edilmeyen muhteşem bir kitap. yiğidi öldür ama hakkını yeme demişler. komünist tayfanın çok övdüğü nice kitaplar okudum, bunun tırnağı bile etmezler. edebi anlamda diyorum, duygular ayrı.
bizde Garip bir şey var. biriyle tartışırken önce neci olduğunu öğrenmek istiyoruz. biz gazete-kitap okurken ne yazdığına değil kimin yazdığına bakıyoruz. sapla saman en güzel türkiye'de karışıyor. bunu aşmamız lazım. oku ve sonra korkmadan eleştir.
eleştiri kötü malın değerini düşürür. iyiye bir şey olmaz.
şu güne kadar hep tarih romanı okuyan ben kitabın kapağını açarken 'bozkurtlar' , 'deli kurt' gibi tarihle içli dışlı olan bir roman bekliyordum. ama gerçekten yüksek bir edebi bilgi ve harika bir haz ile yazılmış bir şaheserdir ''ruh adam''.
bu kitapta nihal atsız'ın yüksek edebi yönünü fazlasıyla görebilirsiniz(şiirlerini okuyanlar zaten farkındadır) ve bana ilkkez edebi zevk olayını yaşatmıştır.
hep söylüyorum gene söylüyorum. ''vaktiyle bir atsız varmış. var olsun! ''.
bir ingiltere sömürüsü ülkesinde yazılmış olsaydı, hiç tartışmasız nobel edebiyat ödülünü alabilirdi. holivud'ta filmini çekerlerdi, oscar alırdı. değil 1000 temel eser, dünya klasikleri arasına girerdi. arkasında bir akım bırakırdı. bunların hiçbirisi olmadı. çünkü onlar anlamıyorlar.
iş bu tanım-tespit benzeri kısa yazıda mübalağa sanatı kullanılmamıştır.
kelimelerin yetmeyeceği eser.
çakma hümanist, halkların ortak çocuğu bir keko yazmış olsaydı, öldükten sonra dahi adına ödül verilme sebebi olabilirdi.
2. abdülhamid tahttan indiğinde ruh adamın yazarı henüz 4 yaşında idi.
osmanlıya bağlı olan subayların birdenbire nasıl cumhuriyet aşığı kesildiğini sorgular bu kitap. yaşı küçük ve aklı kıt olanlar anlayamaz. kitabı beğenmek zorunda değil kimse ama konuyu çarpıtmak kimsenin haddi değil. ruh Adam kitabında selim değil şereftir mevzuu.
bugünkü siyasi eğilimlere baktığınız Zaman sürüye en çok benzeyen kesimin kemalistler olduğu görülür. osmanlının içinden bir çok akım çıkmışken cumhuriyete bağlı olan sadece belli bir gruptur.
rus hayranlarına moskova tatilinde iyi eğlenceler dilerken deli pedroları, korkunç ivanları, katil stalinleri ziyaret etmelerini de salık veririz.
Abdülhamit istibdadını göklere çıkaran kralcılığın propagandasını yapan kitap. Selim'in düşünceleri pes dedirtir. Bir delinin kaleminden çıkmış olması muhtemel edebiyat kırıntısı. Ezilen Türk'e hakkını teslim edenleri aşağılayan bir türkçünün kitabı. Dünyadaki her şey yanlış bir Selim doğru felsefesiyle yazılmış ve ana düşünce insanları hor görme ve aşağılama. Sürüye benzetmek! Kral'a övgüler...
Savaş ve Barış'tan sonra şimdi bu romanı okuyorum. Savaş ve Barış'ta yüreğimin nasıl sevgiyle dolduğunu hissettim ve sonra bu romanı okuyunca insana nasıl düşman kesildim.
işte aradaki fark. Biri edebi eserdir diğeri propaganda için yazılmıştır. Başka bir tür olabilir ama asla edebi tür olamaz.
Okuyacağım sonra yakacağım.
Belki de kitap hakkında ön bilgim olmadığından dolayı ilk başta tereddütle yaklaştığım, acaba okuyabilir miyim kaygılarıyla elime aldığım fakat başta verilen uygur masalı ve sonrasında adam ile kadının uygur masalı hakkındaki münakaşalarını okuduktan sonra kitabı bir solukta bitireceğime dair içimde bir his belirdi.
Kitap beklediğimden çok daha akıcı bir dille yazılmış.
çok uzun zaman önce okumuş olmamdan dolayı yarı unuttum yarı hatırlıyorum ama şunu söyleyebilirim ki ne zaman konusu geçse kitaba olan saygım, hayranlığımdan dolayı anında tavsiye ederim gözüm kapalı. öyle bir etki bırakmış ki anlat deseler genel olarak ana hatlarından bahsedebilirim sadece ama o halde bile kesinlikle okumalısınız demekten de geri duramıyorum. kime tavsiye ettiysem de bir başkasına tavsiye edildi. çok iyi hatırlıyorum ki kitabı bitirdikten sonra gözlerim uzaklara dalıp giderken sen nasıl bir adamsın atsız diye düşünmüştüm. herkese tavsiye edebileceğim nadir kitaplardandır. ama gelin görün ki kimse bilmez, kimse ilgi göstermez. nedeni denir peki? atsız' ın ideolojisi, hayat görüşü. nedeni gerçekten bu. gidin bahsedin bir ortamda kitaptan. ilgi gösterilecektir elbet. yazarı kim dediklerinde atsız demeyin. çünkü dediğiniz anda damgayı yiyor ve hıı tamam denip geçiliyor. hakettiği değer gösterilmeyen bir eserdir. şu an düşündüm de tekrar açıp okumalıyım.
Gerek tanrıyla,gerek Yek ile olan konuşmalarıyla gerek aforizmalarıyla okunması gereken Nihâl Atsız'ın hem şiir hem de roman türünde zirveye ulaştığı kitaptır. Atsız'ın kitabın ikincisi Yalnız Adam'ı çıkararak Bozkurtlar gibi bir seri yapmak istediği fakat ömrünün yetmediği söylenir.
