genelde reklamların sonunda mekan ne olursa olsun arka arkaya sıraya girip ibnece dans eder bunlar. dans etmeyeni azdır reklamların sonunda başında vs.
özgürlük ve gençlik çağrışımı yapmaya çalışılarak oluşturulmuş profildir. giyim tarzı hep aynıdır. bütün reklamcılar üniversite okurken sadece bu tip insanları mı görmüş dedirtir.
fakirligin dibine vurmuş, öglen yemegini yemek fişi ile yiyen, montumun bozulan fermuarını yaptırmak için bursun yatmasını beklemek, cebimdeki paranın sürekli hesabını yapmak ve 2.el kitap alıp ders çalışmak okul bitmeden kpss girip en yüksek puanı alarak atanmak... şimdiki halimden daha huzurluydum o ayrı mesele...
bkz: kadir kirişçi. klasik bonus profili işte babasından annesinden ayrı normal bir ev yaşamı sürdürüyordur. dağınık ev vesaire vesaire safsata tastata.
sadece üniversite gençliğinde degil, üniversite görmemeis genclerde de buyuk bunalımlara kendi hayatından memnuniyetsizliğe yol açan reklamlardir. en azından üniversite gören adam o işin aslında öyle olmadıgını bi şekilde fark ediyor.
ya hic üniversiteli olmayanlar? adamlar o reklamlardaki hayatı gercek zannediyor ve kavuşamadigi için kendilerini ezik hissediyorlar, ciddi ciddi bir çok genc bu yüzden hic gereği yokken mutsuz bir hayat sürüyor.
