liderlik kültü yine. atatürk öncesi sonrası ifadeleri gibi.
liderler önemlidir, belirleyicidir ama bir şeyin olanaklı olmasını tarihsel bağlam/hareketler sağlar.
rte'nin başını çektiği siyasal yapılanma öncesinde olan olumsuz şeylerden bazıları çeşitli nedenlerden olmamaktadır şimdi. ve ayrıca bazı olumlu şeyler de oldurulmaz hale getirilmeye başlanmıştır sonrasında.
güzelim hayata dönüş operasyonlarında öldürülen insanları saymaz, 28 şubatları es geçersek ve anamızı ağlatan ekonomik krizi saymazsak ha bir de derin devletin cinayetlerini ve faşizmi süperdik. hortumlanan bankalar mı onlar çağdaşlığımızın göstergesiydi amerika da bile oluyordu çünkü. acayip güzeldi her şey bize düşen ödev ve görev basitti kanımız pahasına hortumların faturasını ödemek. bulunduğum ilde tırtırlı elli kuruşu olmadığı için cinnet geçirip oğlunu boğan adamın psikolojisi mi hadi canım kime ne münferit hadise. götünü yaydığı sıcacık koltuktan internet yolu ile iktidarı eleştiren insan tiplemesi hiç mi allah korkusu yok ya da hiç mi insani değer sahibi değilsin ? eyvallah bizde eleştiriyoruz yanlışı ama bu vasat aristo mantığından kurtul. zira zekanın seviyesine işaret ediyor tespitlerin.
bizde bir azim mevcuttur ki memnun olmadığımız ânı değiştirmek için eyleme kalkışabilir, plânlar yürütür, kavram haritamızda adile yakışır hareketlere başvurabiliriz;
ve bizde bir eser anlayışı, güzeli bilen tahayyül vasfı tezahür eder ki geçmişin 'daha' berbad addedilen hâline rağmen, 'olmuş' olanı önlemek adına, daha iyisini gerçekleştirmek adına olasılıksız bu hadisenin inkişafına istem duymaktayızdır.
ileri demokrasiyle tanışmamış ve bugüne nazaran daha huzurlu bir türkiyeydi. Ampule benzeyen ve sanki türk halkı hariç herkezin başbakanıymış izlenimi veren biri tarafından yönetilmiyorduk, daha iyiydi.
milli içkimiz rakı dünya'da en pahalı türkiye'de satılmıyordu, şuan isveçte 17 euroya satılmakta bizde ise 17,6 euroluk bir fiyata sahip kısacası anasonlu içki fiyatlarında dünya lideriyiz. kutlu olsun.
-üçücüncü sınıf bir ülkeydik. artık 2. sınıf bir ülkeyiz.
-dünyada çok önemsenir bir ülke değildik. önemsenir bir ülke haline geldik.
-abd-ingiltere-israil üçlüsünün sözünden hiç çıkmazdık. artık kendi dış politikamız var.
-batılı liderler karşısında özgüvensiz liderlerimiz vardı.(rahmetli ecevit in başkan clinton un karşısında el pençe divan durması gibi) artık rahat fevri dinamik bir liderimiz var.
-müslüman dünyada fazla alaka duyulmayan ne doğulu ne batılı bir ülke idik. müslüman aleminde fenomen haline geldik.
-türkiyede yasal dokunulmazlığı olmayan dokunulmazların olduğunu bilirdik. artık yanlış yapan kim ise dokunulur olduğunu biliyoruz.
-eskiden sivil siyaset emredersin paşam modunda idi. bir dedikleri ikiletilmezdi. artık sivil iradenin sesinin gür çıktığı bir ülkedeyiz.
milli güvenlik kurulunda anayasa kitapçığı fırlatılır, bunun üzerine kriz doruk noktasına ulaşır, borsa yüzde 14.6'lara düşer, repo faizleri yüzde 760'a fırlar ve Merkez Bankası'ndan yaklaşık 7.6 milyar dolarlık döviz çıkışı olurdu.
bağımsız bir ülkede yaşamadığımıza göre; ne recep tayyip erdoğan ne de bir başkası gelse bu ülkeyi tek başına rezil veya vezir edebilir. her başa gelen anamıza bir kere de o çakmıştır. her gelen sistemin içine güzelce adapte olmuştur. bu yüzden keskin bir dönem ayırımı yapmak doğru değildir. eleştirelim tabi yine ama hobi olarak! sistem böyle istiyor hocu.
Kabul etmek lazım,Turgut Özal ve zihniyetinden sonra Türkiye' de hiç bir şey ilericilik adına olmamiştir.Tayyip Erdoğan da bu zihniyetin çocuğudur.Akıl hocaları Fettullah Gülen ve Özaldır. Sonuç olarak bugün yapılması gereken Tayyip Erdoğan'a değil onun zihniyetine savaş açmaktır.
bu milleti içi boş söylem ve verilerle idare edenlerin ne kadar haklı ve bu durumun toplumda ne kadar da kronik hale geldiğini gösteren açıklamaların bulunduğu başlıktır.
irtica, iran olmak, biz ve onlar, dinci, alevi-sünni, kutuplaşma, türban vs vs vs . ne lan bunlar.
