nasılki milletimiz her ölen insan için, her ne kadar hayatı boyunca, ne bileyim şarkıcı iken dinlememiş, oyuncu iken izlememiş, politikacı iken sevmemişsede, öldükten sonra hepsi bir melek, hepsi bir "iyi insandı, toprağı bolsun, tanrıdan! merhamet, yakınlarına sabır diliyoruz" denilen insanlar haline geliyorlar.
bu yüzden tahminim, başbakan öldüğünde, arkasından "iyi insandı, gerçi dinciydi ama devleti için çalışıyordu, şunu yaptı bunu yaptı" diye güzel anıları yad edilecektir.
örneklerinde olduğu üzere şaşırtmayan bir son olacaktır. ne kadar güçlü olursa olsun, arkasında ne kadar büyük bir kitle olursa olsun, yaptığı yanlışlar veya doğrular ne kadar büyük olursa olsun eninde sonunda herkesin başına gelecek olanın vuku bulmasıdır. daha fazlası değil.
not: verdiğim bkz lardan dolayı sevgili (bkz: rte) ile bahsi geçen şahıslar arasında önemlilik-büyüklük babında bir paralellik kurma gayretinde değilim, olmadım. amacım güç, zenginlik vs gibi bu dünyada bir insanın sahip olabileceği ve onu önemli kılan her ne olursa olsun yine de onu ölümün kaçınılmazlığından koruyamayacağına ufak bir vurgu yapmaktı sadece.
diktatörlüğün sonu olur, bu halk demokrasiyi ne anlayabilmiş nede uygulayabilmiştir. demokrasiyi bile diktatörlüğe geçiş olarak kullanmıştır. çünkü alıştığı ve hakkettiği yönetim şekli odur. zaten devrimleri bu halk yapmamıştır. haberi bile yoktur olanlardan. zaten ne olduğunu ne anlamana geldiği yada neden yapıldığını anlayamamıştır. o yüzden gereksiz çıkmıştır bunca eylem. atatürk için türk halkı kayıptır. başka bir halk elinde olsaydı şimdi çok daha farklı yerde olurdu.
allahın bütün vasıflarını üstünde toplayan bir insan olarak, ebedi olmasının çeyreği özelliğini taşısa, ölümsüzdür zaten. hem ayrıca (bkz: kötüye bir şey olmaz)
