paranın yumurta şeklini almasını dört gözle beklerdik. sonraları taş koymaya başladık. ama bir süre sonra makinistler penceren küfür etmeye başlayınca işin rengi değişmişti. hala aynı yerde oturuyorum, raylara taş koyan çocuklara kızıyorum.
bizzat yaptığım yanlış hatırlamıyorsam eski paralarla yapmış olduğumdur. yoksa o yaşta o paralara ne leblebi tozları ne dondurmalar alınırdı. (bkz: ben de o göz var mı?)
