sahura kalkmayanların ramazan boyunca ağızlarına sakız ettikleri hedef tahtası mesleği icra ederler. neye benzerler, kimdir, nedirler, ne değildirler duyan bilen yok bahşiş almaya gelene dek tek bildiğimiz sadece ve sadece gece saat üçte tıngırdattıkları davuldan çıkan ses ki sabah olunca da zihnimizden de uçup giderler. bu geceki randevuya kadar kafamızı meşgul etmez pek. genelde merak edilmeyen bir husus da bu heriflerin gece böyle milletin kafasını sikmekten başka gündüzleri neyle uğrastıkları. heralde tüm gün boyunca gece boyunca milleti nasılda perişan ettiklerinin geyiğini yapıyolardır en fazla diyerekten kestirip atılır kafa yorulmaz bu geceye kadar.
neyse son sekiz dokuz senedir her ramazan geldiğinde dikkat ederim hep aynı adamlar bahşiş almaya gelirler bizim mahalleye. birisinin elinde uzunca bir baston diğerinde de davul hep aynı olay aynı sahne tekrarlanır durur.(burası herkese tanıdık gelen sıradan ramazan davulcusu ev ahalisi sahnesi.) gene sekiz dokuz yıldır davulcular her sene semt pazarının yanındaki araziye iki büyük naylon çadır kurup çoluk çocuk ne varsa doldururlar içine. otobüsle geçerken her zaman dikkat etmişimdir acaba napıyolar, o çoluk çocuğun orada işi ne diye. çadıra kurdukları o soba çadırı yakmıyo mu acaba vs. vs.. gerçi şimdi yaza döndü ramazan sobadan kurtuldular ama. neyse geçen gün gene dolmuş bekliyorum. 9-10 kişilik çoluk çocuk kadından oluşan grup geldi yanıma aynı dolmuşa bindik kimisi ayakta kimisi oturuyor. çingene olduklarını düşündüğüm grup kalabalık olmanın verdiği güvenle başladılar sohbete. bende bir köşede dinliyorum onları. bizim semte yaklaşınca çocuklardan biri:
- aha serap senin çaldığın yere geldik!
( o ara ben dumur olmaktayım)
bir başka ses:
-olim aha şu yukarısında da dün ben çaldım.
( vay anasını..)
neyse ordaki çoluk çocuk kaldıkları yere yaklaşıncaya kadar birbirlerine çaldıkları yerleri gösterip durdular. semt pazarında top oynayan ekipteki diğer arkadaşlarının yanında bittiler iner inmez. ramazan davulcularının yaşları 10-12 civarında olacakları bazılarınında kız olacağı hiç mi hiç aklıma gelmemişti o zamana dek. gerçekten hiç kafa yormamıştım. ama davulcu gurubun hemen hemen iki mahalleyi, yüzlerce sokağı 15 dakika içinde çalıp bitirmesi için gayet inandırıcıydı çocukların da davul çalmaları.
yaz aylarında gençliğe göre olan meslektir zira 3-4 yıl sonra ağustos başına geçeceğine göre alırsın davulunu püfür püfür çalarsın hem ziyaret hem ticaret.
günümüz koşullarında değerlendirildiğinde hobi olarak yapılabilecek iş.
ne güzel lan, stresini biriktirip çık gecenin bir vakti, milleti psikopatlaştır.
çalmasını bilmiyorsa çekilmez olan iştir. uzaktan falanda hoş gelmez bu saatte. tutturmuş bir dandandandan hep ayn melodi. insan bir iki değişiklik yapar en azından.
ilginç bir iştir. şöyle diyeyim. bu adamlar mahallelerinde davulcu olmak için ihaleye giriyor ve belli bir miktar para ödüyorlar. sonra 30 gün davul çalıp bahşiş istiyorlar. nasıl bir gelir kaynağıdır ki bu? topu topu koca ramazanda iki kere bahşiş almaya çıkıyorsun. ne kadar kazanır ki bir adam davulculuktan. kim bahşiş verirki bunlara. zannediyorum bu mesleği ekmek kapısı olarak görmüyorlar.
ramazanın başından beri görmeye çalışıp bir türlü yetişemediğim kişi idi. kendisini çok hızlı sanıyordum ki dün sahur vakti hızla giden bir kamyonetin kasasında çalarken görmek nasip oldu kendilerini ve o an ''nerde o eski ramazanlar'' sözünün doğruluğunu anlamış bulundum.
kesinlikle müzik kulağı olmayan ve nota bilmeyen insanlar. gülben ergen bile daha iyi çalar bunlardan. hayır biraz işinizi severek yapın para istemeyi biliyorsunuz. ne istek parça yaptırıyorlar ne mani okuyorlar. çok sade çok yavan. ıı ıh, cık beğenmedim yokum diyorum.
ramazanın ilk günü unutup, acaba bu saatte niye bando geçiyor, bekleyeyim, izleyeyim diye kırmızılı döne döne trampetlerle davullarla geçeceğini beklediğim bandonun yerine geçmiş olan kişidir.
iyi güzel, değişik oluyor gece ses oluyor falan da gelip kapıya para isteyince dalası geliyor insanın. vermiyorsun ağız yapıyor, gene vermiyorsun gidiyor.
gece oynanan bir halı saha maçından sonra eve beraber geldiğim adam. 2 metre önümde daan daann vuruyordu.
ayrıca her bir adımı da usain bolt gibiydi. vallahi lan adam yürüyor ama koşuyor yani yürürken koşar gibi hızlı gidiyor, aslında ben bu cümlede ne anlatmak istediğimi anlamadım. evet karnım aç.
ortaokuldan beri düzenli oruç tutan bi kişiyim ve bu ramazan her gece imsak vaktine kadar ayakta bekledim, okul yok, işgüç yok napalım oturuyoruz işte.. bunu acaip müslanım, bir numarayım gibisinden algılansın diye söylemiyorum, sadece samimiyetime inanılsın diye beyan ediyorum..
ama kardeşim bu ramazan davulcusu hadisesi nasıl bi luzumsuzluktur ya.. tutan var tutmayan var.. ama bırakın tutmayanları tutanları bile rahatsız ediyor.. uyku bu başka bi şeye benzer mi?? annem yiyip yatıyor.. yaşlı kadını uyandırıp gece gece gezindirmeye ne hakkın var..
hem geriliyorum kardeşim ben bu davulculardan.. ne biliym öyle ürperti basıyor içimi.. çocukluğumdan beri korkarım niyeyse..
bu davul olayının adetle falan ilgisi yok.. biri vatandaştan para koparmanın derdin de..
zannedersem türkiye'den başka hiçbir müslüman ülkede görülmeyen, inançsız ya da başka inançlara mensup insanlar için 1 ay boyunca işkence manasına gelen, sahte bir show un, gereksiz bir mutluluk gösterisinin* en traji komik öğesi.
ne yazık ki islamcıya artık davulla sahura kalkanın olmadığını, bunun sadece rant peşinde koşan 3-5 şoparın dayattığı sözde bir adet olduğunu anlatamazsınız.
tam çalmaya başlamıştı ki elektirkler kesildi, arkadaşaıyla beraber direkt basıp gittiler. 10 dakika sonra elektrikler geldi ama davulcu yok piyasada. keşker her gece elektrik kesilse diye dua ettirendir.
yanlarına köçek arkadaslarını alıp sahur vaktı yüzümüzde güller açtıran mümtaz şahıslar..
bu gün ögrendim gazete ve haber bültenlerinede konu olmuslar *
yine davulcunun sesi duyulmuştur , gecemize şenlik katan bu kişiyi görmek için hemen balkona çıkılmıştır ancak ne görülsün yeşil renkte bir tofaş serce, bagajından sarkmış bir çift ayak ve davul işi iyice cıvıtmış kültürel yozlaşmanın en önde giden hali alçak bir davulcu . kendisini burdan kınıyor ve akıllı olmasını diliyorum.
ritmini bi türlü yakalayamadığım ve çalkantılı bi ruh halinde olduğunun göstergesi çalış tarzıyla ramazan aylarının vazgeçilmez bir numaralı davul starıdır.
insanı mutlu veya mutsuz yapan kişidir. bir yere gidersiniz çok güzel çalar, maniler, türküler, zurnalar çok güzel kalkarsınız. kimi yer gelir, zerre kadar davulculuktan anlamayan adamı davulcu yapmışlar davulu dövüyor gibi çalmakta. ama her türlü hayatımızda olacak kişidir.
ritmsiz çalmasının nedeni daha çok uykuya dalmanızı engellemekmiş. yani melodik ve düzenli bi ritmde giderlerse uyanmamız zorlaşıyormuş. galiba bilerek yapıyorlar.
