ulan düsünceli ve kibar bir erkektir. birisinin odasina girerken kapiyi calar. yolda birine birsey soracakken afedersiniz falan der. tesekkür eder. birsey isterken lütfen der. erkek bunu dedikten sonra karsi taraf rahatsiz olmuyorsa, rahatsiz olmadigini söyler, oluyorsa zaten konu kapanir. tabi sözlükteki don juan, alfa erkekler ve kibarliktan anlamayan yurdum kizlari(nami-diger kezban) tarafindan hor görülmüs. aslinda zaten tencere-kapak meselesi. iki taraf da hanzoluktan hoslaniyor, ne diyelim. zarif kizlar eqlesin.
başıma bir şey gelcekse benim. yani ne bileyim arada cümleler kısalıyor falan şu cümleyle '' ya işin varsa rahatsız etmeyeyim'' dersiniz. karşılık olarak ''yok canım işim'' derse, devam edersin. yok ''ya aslında ödevim vardı'' derse başka denizlere açılmak gerekir. en kötüsü ''yarın erken kalkmam gerek ama konuşasım var ama bilmiyorum ama sanki ne bileyim ama ama ama'' dır. allah göstermesin.
