gecenin bu vakti uykuma kıyıp izlediğim, oyunculukları, diyalogları, müzikleri, replikleri aşmış ama benim gözümde mükemmel olamayan hatta beni hayal kırıklığına uğratan film. evet belki çok büyük bi beklentiyle izledim sonuçta imdb'de 5. sırada olduğunu biliyordum ve sonuçta yönetmen tarantino. ama gerçekten koca bir hiçti diyebilirim. zevkler ve renkler tartışılmaz, saygı duyarım ama herkesin beğenmesine anlam veremedim,hatta çok şaşırdım. arkadaş bi kere filmin belli bir konusu yok. ya da ben mi gerizekalıyım da bişey anlamadım diye düşünüp ciddi ciddi komplekse girdim. evet biliyorum, tarantino filmlerinin genel özelliğidir belli bir senaryonun olmaması, birkaç farklı hikayeyi anlatması ve o hikayeleri film sonunda birbirine bağlaması. ama bu filmde hikayeler kopuktu bana göre. örneğin; mia wallace ve butch olayıyla sonunun ne alakası vardı ben kavrayamadım, sonu da öylesine bitti. evet, belki de- önerildiği gibi- daha iyi anlamak için ikinci kez izlemeliyim filmi. ama bu filmle şunu kesin olarak anladım ki tarantinonun filmlerini sevmiyorum.
önceki entrylerde belirtildiği gibi, tecavüz sahnesinde gülmekten bir hallere girilen 94 yapımı tarantino filmi. ayrıca jules in incilden bi kısım uydurup sürekli söylemesi de ayrıca bi espri konusudur.
uzun uzun şeyler yazmak istiyorum buraya fakat; biliyorum ki forrest gump hakkında yazdıklarımdan dahi uzun olacak, o sebeple sadece izleyin şeklinde bir öneride bulunarak tamamlıyorum.
iyi bir yazar, güzel bir dost. ama itiraf ediyorum ben bu yazarla mesajlaşmayı sevmiyorum hacı. içim ürperiyor mesajlaşırken, tüylerim sansar görmüş kirpi gibi dikiliyor, suratım yılan görmüş kurbağa gibi dona kalıyor, dilim sıcak sobanın yanına kıvrılmış kedi gibi suspus oluyor, evet usta tedirginlik içerisinde titreyerek mesaj yazıyorum, tıpkı peynir çalmaya çalışan fare gibi. tıpkı arı kovanına dalan ayı gibi. içim bi hoş oluyor reis. parçalanmış antilopa saldıran aslanlar gibi, o antiloptan bir gıdım almaya çalışan sırtlanlar gibi vahşi olasım, ibne kılıklı akbabalar gibi olay yerine dalasım geliyor. piskopat damarım nüksediyor, pitbul gibi saldırganlaşma hissi, timsah gibi pusuya yatma beklentisi doğuyor.
sırf bu hayvani düşüncelerimin nedeni ise; mesajındaki resmi... hani o pulp fiction yazan yere koymuş olduğu o resim.
*** adamın kafası siklemez bir bakışla hafif sağa doğru yatmış, elindeki silahıda şakağına doğru dayayıp objektife poz veriyor. ***
reis bu fotoğrafı çok aradın mı lan?
bak aklıma geldikçe bi hoş oldum yine. değiştir onu aga, güzel bi resim koy, valla olmuyor he.
mısır atılan ördekler gibi, cüzdan çalan şakacı maymun gibi, sahibinin bacağına kuruğunu dolayan kedi gibi rahat olmak, zevkle mesajlaşmak için değiştir...
o alaksız diyaloglarıyla beni benden alan film.kadro zaten iyi.hepsi ayrı bir karizma. (bkz: kült)
--spoiler--
eğer yanıtlarım seni korkutuyorsa , o zaman korkutucu sorular sormaktan vazgeçmelisin.
--spoiler--
şeytan tüyü olan yazar.
hakkat lan, fenerli olmasına, hatta pulp fiction junior'a da bu zehri aşılama çabalarına rağmen bi hoşlaşıyorum ben bu yazara.***
daha yeni izleme fırsatı buldum. ne kadar da gecikmişim lan diye kendime sövemeden edemedim arkadaş.vincent'in zenci arkadaşı "yanlışlıkla" vurduğu sahneden sonra gelişen olaylar karnı ağrıtacak niteliktedir. quentin tarantino (bkz: ismi yazarken emin olamamak)'nun başka başka filmlerini almama da neden olucak. "yolanda be cool" sahnesi de ayrıca o dişinizin arasında kalan yemiş tanesi gibi olacaktır, unutamazsınız hani.
grease filminden sonra john travolta'nın oynadığı en iyi filmdir. usta bir yönetmenlik ve özellikle ustaca bir cast seçimi. ayrıca daha önce izlememiş biriyle çok güzel izleniyor tekrardan.
yıllar önce kız arkadaşımla bim'de gezerken gördüğüm yazar. galiba eski sevgilisiymiş hatunun. televizyon almaya gelmiş. oturmuştu alt raftan bir şeyler almaya çalışıyor. çatalı meydanda, benim hatunla bayağı bir gülmüştüm. hatun nanik yaptı zaten kendisine..
ıyk. bir de pijama, banyo terliği ile çıkmıştı sokağa. pijamasında çamaşır suyu lekesi olması ayrı rezillikti.
