insanların ne diyeceğini düşünmekten ziyade kendini oraya gidince ifade edemeyen insanların içinde bulunduğu durumdur.
ihtiyacım var adım gibi biliyorum artık ama kendimi nasıl kelimelere dökebileceğim hakkında en ufak bir fikre sahip değilim..
Askerde karanlık ortam fobisi sebebi ile rdm ye çagırmışlardı. Doktora derdimi anlatınca seni psikiyatriye sevkediyorum diyince gitmemek için 'ben sıkıntım olursa sizi ararım' diyip zor ikna etmistim adamı. insan çekiniyor ve ister istemez korkuyor.
Kendi rezil hayatımı, iç dünyamı birine olduğu gibi açmaktan çekiniyorum. Kendi kendine de düzelmiyor.
Doktora gittiğimde bile kalbim yerinde çıkacak gibi strese giriyorum. Anksiyetem tavan yapıyor. Hep gerginim. Sosyal fobim var. Takintilarim var. Aşagilik bir adamim mi diyecegim yani.
Kuçük düseceğim doktorun karşısında. Çok utaniyorum.
