iasecilik. Halki 'iase' etmek, yani ihtiyaçlarini karsilamak için fiyatlarin kontrol edilmesi (narh), asiri kârin yasaklanmasi, halki ezecek feodaliteye ve asiri sermaye birikimine izin verilmemesi... Mal darligi olmasin diye ithalatin kolaylastirilip ihracatin zorlastirilmasi.
osmanlı 18. yy sonlarına kadar bu iktisat politikasını uyguladı.. merkantilizm ile taban tabana zıt bir politikadır.
bu politika üreticiyi değil tüketiciyi önceler.. çeşitlilik bol, fiyatlar düşük olsun istenir.. devlet ekonomiye müdahalecidir. ithalat serbesttir hatta teşvik edilir, ihracat ise sınırlandırılır. bunun nedeni devletin üretimini kendine kendine yetecek şekilde sağlama politikasıdır. örneğin karaman kendi buğday ihtiyacını kendi kendine karşılar, buğday ihtiyaçtan fazla olursa ülke içerisinde ihtiyaç olan yerlere gönderilir. eğer ülke içerisinde de ihtiyaç olmazsa ancak o zaman ihraç edilir.. asıl gaye ürünü ihraç etmek değil ihtiyacı karşılamaktır..
