Okuldan çıkınca koşarak gelip izlediğim diziydi. Öncesinde ghost pums* çıkan harika ötesi bir şeydi o zamanlar bana göre. Yeşil Ranger çıktığında bayılmıştım resmen herif hem kötü hem ranger daha ne olsun. Ağzımla müziğini yapar arkadaşlarıma hücum ederdim. Galiba villian sevme durumum buradan geliyor. Nickte olduğu gibi ya da orochimaru ya da tobi ya da hisoka**.
ilkokul yıllarımda ''en sevdiğim renk sarı çünkü ben sarı power rangersi seviyorum'' diyerekten hiç kaçırmadığım oyuncağını alarak taçlandırdım en sevdiğim diziydi.
filminin birinde düşmanlarından biri power rangerlardan birini mekanik eline hapsediyordu, tek hatirladigim bu ve pembe power rangers oyuncagim.
o bölümü hatırlayan bi baksin.
açılış müziği çok gazdır. he çocukken go go power rangers'ı bir çoğumuz doktor power rangers diye de anlıyorduk* tommy'nin yeri bir ayrıdır ama bursasporlu olduğu kesindir.****
Power rangers'in mükemmelliği bir yana ondan önce başlayan bir dizi vardı çocuklar için korku dizisi gibi onun adını bulup bana yazan ne kutlu yazar...
çocukken deli gibi izlenen çizgi filmdir. çok iyi hatırlıyorum burnumda et vardı onu alacaklardı küçükken. ameliyathaneye götürüp narkozu koymuşlardı, gözümü açtığımda televizyonda power rangers oynuyordu. ne oldu bana ya bile demeden direk ona dalmıştım.
ünlü dağıtımcı şirket Lionsgate'in 2016'da vizyonda olacağını söylediği 90'ların muhteşem dizisi. Tam tarihin 22 Temmuz 2016 olduğu yeni gelen bilgiler arasında.
2. sınıfımda 3 aylığına hastaneye yattığımda 16 yaşında bir kızın engellemesi yüzünden bir daha zevkle izleyemediğim dizidir. Ben onu bölüm bölüm takıp edıyordum be.
ilkokulda teneffüslerde karakterlerine bürünüp kendimizce yeniden çektiğimiz çocuk dizisi. beyaz ranger ile pembenin öpüştüğü sahnede epey zorlanmıştık tabii.
Sarı Rangersın esir düştüğü bir bölüm vardı. Duvarlar hareket ediyordu ve sarı Rangersı presleyecekti. Sarı Rangers iyice sıkıştı kollarıyla duvarları itip arasında ezilmekten kurtulmaya çalışıyordu.
işte o an üzüntüden ve heyecandan ölebilirdim. Resmen parmaklarımı sıktım kurtul hadi diye. Tam ezilecekken bölüm bitti. Ertesi gün yayınlanacak olan yeni bölüme kadar büyük ıstırap çektim. Sabaha kadar zihnimde türlü senaryolar kurdum nasil kurtulabileceğine dair. O gün okulda zilin çalmasını ve eve gidip dizinin başlamasını iple çektim. Neyseki sarı Rangers kurtuldu ve ben de rahatladım.
Ama eğer kurtulamasaydı muhakkak kalıcı hasar bırakırdı psikolojimde.
Yazarken bile özledim o yılları. Şimdi hersey tatsız, eksik.
çocukluğumu hatırlatan en güzel şeylerin başında gelir. hatta ilkokulda hepimizin ayrı bir karakter olduğu kızlı erkekli bir grubumuz vardı ve ben tabiki beyazdım. *
Seneler önce hayranlıkla izlediğim ve birkaç ay önce hatırlayıp nette bi bakayım eski günleri yad edeyim dediğimde saçmanın da ötesinde bulduğum tv serisidir. Okuldan çıkıp koşa koşa eve gittiğim günlerin vicdanını yapar oldum o derece hayal kırıklığıdır.
