hiç şu şekilde düşünenize rastlamadım;
kulaklarında çınlayan, beynini tırmalayan, kalbini hırpalayan, damarlarından kasılan kollarına akan adı, söküp atmak için vahşi ama çaresiz bir çabaya savrulan divane bir beden.
bazı aşklar öıldırtır insanı.
karşınızda bir merhabayı dahi çok gören bir kütük bulmuşsanız o kütüğe baktığınızda budakları arasından filizlenen tanrısal bir ışığa tutulmuşsanız, anlarsınız acının, çaresizliğin saf halini ve kendinize dahi isyan edersiniz tüm varlığınızla.
nereden mi biliyorum.
gençliğimde bir kütük sevdim.
gelin birde bana sorun.
koluma adını kazımadım ama merhabama herseferinde salak bir bakış ve iki adım öteye kaçış katan bu kütük yüzünden birgün onca insanın arasında bir agacın dalından çıkartmaya kalktım çaresizliğimin sızlayan yanını, kolumdan kalın dalla birlikte yere ayak basmamla, bembeyaz kesilmiş onlarca insanın cinneti halimden ürkmüş bakışlarıyla başbaşa buldum kendimi.
yaradana aşık olun ama bir kütüğe asla.
allah çaresiz derde düşürmesin kimseyi.
amin.
