Her insanın başına gelmiştir. Bazı insanlar senelerce sürdürebiliyor bu duyguyu. Ilginç. Tanıdığım biri var mesela , adam şimdi 36 yaşında. Babasının arkadaşının kızına aşıkmış ama kıza açılamamış. Kimseye de söyleyememiş. Kız evlenip gitmiş. Bu adamda kalakalmış öylece. Evlenmemişte. Ilginç geliyor sahiden bana. O kadının şimdi en az iki çocuğu vardır , en az 15 yıldır faal cinsel hayatı vardır. Adam da hayata küsüp , aşka meşke veda etmiş. Bu kadarı çok saçma. Bir kere yaşayacağız şu dünyada.
olmayan şeyleri düşünmektir. görünce rengin atması, kalbin çıkması, yüzün kızarması, elin ayağa karışması gibi başlıca belirtileri vardır. akadaşlar arasında görüldüğünde senin ki geliyoooo gibi sesler mevcuttur. tatlıdır masumdur ama bir o kadar gereksiz de acı çektirir. hayranlıktır aslında ve en ufak bir gerçek tepkide biter. anıları güzeldir kendi saflığına gülersin.
lise de okurken başladıydı bende, üniversiteye gittim geldim işe başladım. bir şey oldu ta o zaman bitti.
gittim düğününde roman oynadım, çok eğlendim oh.
Aslinda O kadar sacmadir ki, niye aşık olduğunuzu bir turlu aciklayamazsiniz kendinize. Onda sizi çeken ve delice arzulatan o büyülü ve tılsımlı şey nedir gerçekten? Çok mu güzel/yakışıklı? Onunla gerçekten beraber olsaniz gerçekten mükemmel bir ilişki mi yasanilacagini dusünüyorsunuz? Onu her daim aynı şekilde mi seveceksiniz? Muhteşem bir karakteri mi var? Çok cazibeli bir gülüş, bakış? Nedir gerçekten burdaki olay, neden aşık olmuşsunuzdur.
Tabi bu tip sorular her ne kadar aşk'ın gerçek doğasına aykırı olsa da karşılıklı bir sevgi ilişkisinde nispeten somut biçimde cevaplanabilir bu sorular. Çünkü onunlayken mutlusunuzdur, birbirinizi tamamliyorsunuzdur, sizi eğlendiriyor yahut bir şeyler katiyordur vs.
Ancak platonik aşk o kadar muğlak ve karışık bir mevzu ki, bütün cümleler, sorular ve cevaplar havada kalıyor. Yani onunla pek mutlu olamayacaksinizdir aslında. Karekterleriniz, yaşam biçiminiz, her seyiniz zıt olabilir. Lakin gel gelelim, kabul etmekte zorlansaniz ve gucenseniz de asiksinizdir işte...
"Bazı hayatlar zaman içinde bağlıdır birbirine,
Çağlar içinde yankı bulan eski bir çağrıyla zincirlidir ötekine..."
platonik aşk, esasında aşkın doğasına da aykırı bir sevgi halidir. çünkü aslinda burada, kişinin kendisine değil zihninde tasarlanan haline aşık olunur. yani bir bedene hayal edilen ruh konulur ve o ruha baglanilir. bu yüzden gerçek değildir. genelde de sonu hüsranla biter. ancak gerçek aşkta ise hem bedene hem ruha aşık olunur. ruh beden bütünlüğü önemli. Evet.
Tek taraflı aşk da beslenen sevgi kalıcıdır.Sen sebepsiz ve hiçbir karşılık beklemeden seversin .Seni tatmin eden sevgiyi maddi dokunuşlarda aramassın hayal dünyan o kadar zengindirki o alemde sen hep mutlu hepte umutlusundur.Tıpkı bembeyaz sayfa gibisindir.Seni karalayacak kalem yoktur daha.
Karşılıklı olmadığı sürece acı verir aşk. Hele bir de her gun gorup her gun konusuyorsaniz. Konustukca kimi zaman bastirmaya calissaniz da icten ice bi hayal sarar icinizi. Zarar verir.
