istediğini yapabilirsin; spor yap, müzik dinle, gez, toz, eğlen... Ama gece yastığa başını koyduğunda pişmanlığınla tek başınasın. Dönebiliyorsan dön düzelt herşeyi.
Ne yaparsa yapsın temelde yuzlestigi kendi vicdanı olduğu için ve de kişi kendini kandırmış olduğu için fayda etmiyor. Salya sümük ağlamaktan canım çıktı.içim susmuyor da. Hayat o kadar tuhaf ki beşer şaşar misali yok ya ben hiç öyle bir şey yapmam dediğin şeyi yapmış bulunuyorsun, şeytanin oyununa geliyorsun. işin kötüsü bunu kaldırabilecek psikolojin yok, kendini nasıl affedecegini de bilemiyorsun. Zaten karşı tarafla küs ayrilmadiysan bile, o kişinin gözünden düştüğünü ve de mantıklı olarak konusmicak olmanız, o saydığın arkadaşının ikinci bir şans vermeyecek olması yeterince acı.
pismanlik duyulan seye gore degisebilir durumdur. ornegin sevgilin seni terketti cok pesinden kostun seni asagiladi gururun kirildi ve pismansin bu durumda pismanlik kabul edilebilir dusunmemeye calis olaylari akisina birak amaaa yine ornegin buyuk bir haysiyetsizlik ornegi gosterip nefsine hakim olamadin ve bir kadina hayati boyunca unutamadigi bir sey yaptin diyelim o zaman pismanligini bastirma sen o pismanligin sikintilariyla yasamayi hak ediyorsun hic bir tavsiye seni gun yuzune cikaramaz.
