bir hakan günday kitabı diyerek kısa kesiyorum kritiğini bir ara yaparım. unutmayayım diye yazıyorum. sayfa 139. masumiyet'te haluk bilginer'den duyup da unutamadığım tirat kadar canlı kafamda. unutmayayım diye yazıyorum.
--spoiler--
Şimdi şöyle bir sahne düşün; kadınla yatağa giriyorum. Onunla kimsenin yapmadığı gibi sevişiyorum. Dilim, dudaklarım, parmaklarım orkestra gibi çalışıyor. Belli bir aşamadan sonra da kadın beni vücudumun esas ilgilendiği bölümüyle istiyor. Çünkü metabolizmasının her santimetrekaresi bunu ona emrediyor. Bense hiç tahmin etmediği bir yumuşaklıkla karşılıyorum. Kafası karışıyor, anlamıyor. Biraz önce yatak çarşafı gibi sevişen adam bir eşcinsel gibi yanında yatıyor. Genelde kadın bu noktada kendisini sankinleştirip, 'Önemli değil, boş ver, herkesin başına gelebilir' gibi sözler sarf ettikten sonra artık beni görmek istemediği için arkasını dönüp uyumaya çalışıyor. Biraz bekliyorum. Kadının bir kaç dakika önce olanları kabullenip vücudunun ve aklının seksten uzaklaşmasını bekliyorum. Kadın, o an için bir mucize beklemeyecek hale geliyor. Geceyi boş geçireceğinden de son derece emin. içimden elliye kadar yavaşça sayıyorum. Sonrada uyumasına bir kaç göz kırpması kalmış kadınla neredeyse tecavüz olarak tanımlanabilecek bir şekilde sevişiyorum. Yani o andan itibaren gerçek bir hapishane seksi oluyor. Kadın yine bir şey anlamıyor. Çünkü o yatakta bir şeyler anlayabilen tek kişi benim. Çünkü bu benim gösterim. istediğimi yaparım. Seks, bir takım işi değildir. Seks bir gösteridir: biri performansını sunar, diğeri de alkışlar. Bir sirkteki bütün gösteriler sekste vardır. Cambazlık yaparsın, yanan çemberlerin içinden geçersin, palyaçolar gibi güldürürsün, kılıç yutan adamlar gibi korkutursun, vahşi hayvanlar gibi çığlık attırırsın. Seçersin. Ya performansı sergileyen ya da alkışlayan olursun. Gündüz kendini nasıl hissediyorsan gece de ona uyan rolü üstlenirsin.
--spoiler--
Hakan Günday karakter yaratma konusunda çok kıt. Romanlarındaki karakterlerin hepsi birbirinin aynı. Hepsi alkolik, sıgara bağımlısı, seks düşkünü, hayattan bıkmış, işe yaramaz adamlar. Dolayısıyla adı Kinyas olmuş, Hakan olmuş, Afgan olmuş fark etmiyor. Hepsi tek bir vücutmuş gibi okunuyor.
Ayrıca bütün kitaplarında kasvetli bir hava var. Sürükleyicilik yok. Başta dikkat çeken konu, okuyucuya merak uyandıracak bir şey vermeyince sıkmaya başlıyor.
hakan günday'ın 4 ana karakterle, sadece babası olmayanlara değil babaları varken de her şeyleri varken de hiçliğe ermeyi ve piç olabilmeyi anlattığı kitabının ismi.
okurlarına nihilizmi damarlarında hissettirdiği kitap.
biraz önce bitirdiğim hakan günday romanı.kitabı beğendim ve sevdim diyebilirim zaten ben bu tarz depresif kitapları severim.kitabın başları daha iyi sanki yani başlarını hatta ortalarına kadar hem sürükleyici hem de farklı geliyor insana fakat ilerledikçe biraz kısır döngü içine giriyor ama kitabın başarılı olduğu su götürmez bir gerçek.okuduğum ilk hakan günday romanı ve onun diğer romanlarını da okumak istememe vesile oldu bu kitap.
--spoiler--
kitabın sonunda afgan'ın ölmesi ve cenk'in hapishaneye düşmesi resmen bu iki karaktere,barbaros ve özellikle hakan'a göre büyük acımasızlık yapılmış resmen içim acıdı.
--spoiler--
hakan günday' ın okunduğunda insanı şaşkına çeviren nadide kitabı.
bahsi edilen piçler ve piçlik ortamın en yırtıkları değil hayatı kendilerinden değersiz buldukları için adeta onunla oynamaya gerek görmeyen şımarık çocuklardır lakin bu çocuklar şımarıklıklarında o kadar kararlıdırlar ki ölüm bile onları hayata bağlayamaz.
afgan, barbaros, cenk ve hakan ismindeki 4 piçin yaklaşık 1 yıl içinde hiç olan hayatlarını anlatmaktadır kitap.
bu piçlerin hayatları anlatılırken kitapta o kadar ince ayarlar dokundurmalar vardır ki insan sadece o satırları okumak için bile kitabı 8 kez üst üste okuyabilir.
(alinti: pahalı saatler takanların zamanları değerlidir. ama bir terasta yaşıyor ve saati sokaktaki yabancılardan öğreniyorsanız, zaman size sonsuzmuş gibi gelir. ve ekonomi bilim haline gelmeden önce de var olan bir kurala göre bolluk, değersizlik getirir.)
(alinti: tanıdıklara insanlara yeterince borçları vardı piçlerin. bir de hayata borçlanmak istemediler. onun için aldıklar her nefesi geri verdiler.)
Bilinen tanım gülen güldüren ortam insanına verilen ad.
Altında yatan gerçek ise güldüğü günlerin geceleri her gülümsemesi için kendini cezalandıran kült bir hançeri kendine hergün vurabilen dudaklarında sayısız acı birikmiş fakat hala gülen ve güldüren insan. kısaca piç !
Piçler, aşık oldukları kadınların kendilerini kurtaracaklarını düşünür. Oysa hiçbir kadın dünyaya bir piçi kurtarmak için gelmemiştir.
Piçlere sır verilebilir. Ölümleriyle son bulan sırdaşlıkları vardır.
Piçlerin cinsel hayatı düzensizdir.
Piçlerin bedenleri ve akılları, diğer insanlarınkilerin aksine nasırlaşmaz. Onların nasırlaşan tek yerleri ruhlarıdır.
Piçler sadece kendi aşklarına saygı duyarlar. En yakın dostlarının kadınlarına dil ve el uzatabilirler. Bu durumda piç tabii ki suçlu, ancak piçlik meşrudur. Piçler düzensiz hayatlarında düzenli olarak içki içerler. Belli sayıdaki kadehten sonra sarhoş olup sızarlar. Sızdıkları yerin adı huzurdur.
Piçlerin babalarıyla olan ilişkileri mezar taşı kadar soğuk, yeni dökülmüş kan kadar sıcaktır.
Piçler insan öldüremedikleri, ağır suçlar işleyemedikleri, korkak ve hain oldukları için yaşadıkları yerleri zorunlu kalmadıkça terk edemezler.
Piçin davranış ve tercihlerini sadece bir başka piç kabul edilebilir olarak değerlendirir ve "Neden?" diye sormaz. "Neden" sorusu piçliği yok eder.
Birine (bkz: Hakan Günday)'ı tavsiye edecek olsaydım, ilk olarak bu kitabı tavsiye ederdim herhalde. Çünkü bu kitap yazarın tüm karakteristik özelliklerini içerisinde barındırıyor. Karakter yaratma konusundaki ustalığı, yer verdiği can alıcı tespitler, aforizmalar, Hepsi olması gerektiği gibi. (bkz: Kinyas ve Kayra)'ya nazaran biraz daha ayakları yere basan bir roman.
Piçler, aşık oldukları kadınların kendilerini kurtaracaklarını düşünür. Oysa hiçbir kadın dünyaya bir piçi kurtarmak için gelmemiştir.
Piçlere sır verilebilir. Ölümleriyle son bulan sırdaşlıkları vardır.
Piçlerin cinsel hayatı düzensizdir.
Piçlerin bedenleri ve akılları, diğer insanlarınkilerin aksine nasırlaşmaz. Onların nasırlaşan tek yerleri ruhlarıdır.
Piçler sadece kendi aşklarına saygı duyarlar. En yakın dostlarının kadınlarına dil ve el uzatabilirler. Bu durumda piç tabii ki suçlu, ancak piçlik meşrudur. Piçler düzensiz hayatlarında düzenli olarak içki içerler. Belli sayıdaki kadehten sonra sarhoş olup sızarlar. Sızdıkları yerin adı huzurdur.
Piçlerin babalarıyla olan ilişkileri mezar taşı kadar soğuk, yeni dökülmüş kan kadar sıcaktır.
Piçler insan öldüremedikleri, ağır suçlar işleyemedikleri, korkak ve hain oldukları için yaşadıkları yerleri zorunlu kalmadıkça terk edemezler.
Piçin davranış ve tercihlerini sadece bir başka piç kabul edilebilir olarak değerlendirir ve "Neden?" diye sormaz. "Neden" sorusu piçliği yok eder.
başları acayip zevk veren fakat genellikle hakan günday kitaplarında olduğu gibi (az romanı hariç) sonlara doğru başlardaki tadı vermeyen,okunması gereken bir roman.
