bugün ilk kez denediğim ve harika yaptığım taze fasulyenin yanında dehşet-ül vahşet bir tat yaratan ana besin kaynağım. artık lokantalarınıza muhtaç değilim ulan!
tek önemli kuralı pirincin şeffaflaşana kadar kavrulmasıdır. bu şekilde tane tane olur.
yok limon damlatmakmış bi çimdik şekermiş filan tırt olay kavurmakta.
öğrenci için makarnanın bir üst versiyonu. lakin tereyağını koymadan önce iyice bakın sağına soluna. annem tereyağı buzdolabı poşetine koymuş. bu gayet normal, neyse yağı koydum erittim, böyle siyahlaştı. normaldir, arada olur sandım. pilav hafif grimsi oldu. tadında biraz acayiplik vardı ama yedim hepsini. açlık işte ne yaparsın? neyse sonraki gün tekrar pilav yapacağım, bi' baktım yağın üzerine bi plastik daha sarılı. ama yapışmış, birleşmişler adeta. 2 gün plastik yediğimi hayal ettim. aman hocam tereyağına dikkat edin bak. annenizden almışsanız mutlaka sarıp sarmalamıştır en az 2 kat.
mısırlı, kuru altı, bademli, etli, tavuklu, yoğurtlu, domatesli, arpa şehriyeli, tel şehriyeli ya da sade, kısacası her şekilde inanılmaz gideri olan yiyecektir. ömür boyu tek bir şey yemek zorunda olsam muhtemelen seçeceğimdir, candır, canımdır, cananımdır.
tereyağlı ve et sulu yapıldı mı, bir de üzerine karabiber atıldı mı bir tencere yenilebilecek yemek.
derler ki bir kadının iyi yemek yapıp yapamadığı pilav yapmasından anlaşılırmış, tane tane tutturabilmek meseleymiş. ben işin yeme kısmındayım, yeter ki güzel olsun.
