Rabbimizle birlikte dualarda peygamber efendimizin de isminin geçmesi ,
camilerde rabbimizin adıyla peygamberimizin adının yanyana ve secde ettiğimiz yöne doğru asılı olması , p
eygamberimizin hadislerinde ve Kur'an-ı Kerim'de geçmediği halde "Allah dünyayı peygamberimizin yüzü suyu hürmetine yarattı" nevinden fikirler ortalarda dolaşması sonucu
aklımda beliren "islam'a Hristiyanlığın düştüğü Hz.isa Tanrı-insan'dır inancının yansıması bir inanç aşılanmaya mı çalışıyor sorusunun özetidir.
"şefaat" konusunun Kur'an-ı Kerim'de anlatılışı ve bize analtılan "peygamberimizin şefaati" anlayışının çelişkisi de incelenmelidir.
peygamberimiz tabii ki örnek alınmalıdır ve yüksek sevgi saygıyı haketmektedir.ama bu uğurda sevgiyi aşıralaştırıp , en büyük günah olan "şirke" doğru bir yöneliş kımıldaması bile imanımızı nasıl tehlikeleye düşürmektedir ?
