tasavvufa göre her insan allah'ın bir yansımasıdır. yani ondan bir parçadır. bu yüzden yaradılanı severim yaradandan ötürü denir. işte burdan hareketle bir insanın peygamberi kendi canından daha çok severse, allah'ın bir parçasından daha çok sevmiş olur ki bu da şirktir.
tasavvufun islam'a kazandırdığı örtülü şirkin karşımıza çıkarttığı bir sorunsaldır. nitekim tasavvuf islami teoloji ile yakından uzaktan alakadar değildir. çünkü hint mistisizminde ve babilonya kültüründe, mesela hint-avrupa eksenli olmak üzere zerdüşt dualizminde(maniheizmin etkisiyle) ''tanrısal varlıklar'' vardır. hz. peygamber ise sıradan bir beşerdir. kur'an'ın hitabı budur. hata eden hatta ve hatta günaha giren bir beşer. yani muhammed'de masum değildir. ismet sıfatı zırvası, bilirsiniz.
bu bozuk islami algının temelini görebilmek için islamiyetin arap yarımadası dışındaki yolculuğuna bakmak gerekiyor. çünkü özellikle iran'ın fethinden sonra ciddi şekilde islami kozmoloji kur'an'ın temel teolojisinden uzaklaşmıştır. hint ve avrupa antik kültürlerinin karışımı olan özellikle maniheizmin ta kendisi olan tasavvuf aracılığı ile muhammed'in konumu artık insan olmaktan çok isa gibi ya da zerdüşt gibi ''tanrısal bir varlık'' konumuna yükseltilmiştir. şu psikoloji aşılanmıştır insanlara;
--spoiler--
o senin gibi sıradan bir beşer değil, çünkü kainatın nuru onda gizlidir kainat onun için yaratılmıştır
--spoiler--
sanıyorum allah'a hakaret etmenin tasavvufçası budur. kainat ve muhammed için yaratılması? muhammed'in nuru? bunların hepsi hint mistisizminde ve sümer-akad kültüründe muhammed'den en az 10.000 yıl önce vardı sonrasında ise ''islamişleşti''. bunun adı islam olacaksa eğer. bozuk islam algısının özellikle anadolu islam algısının -çünkü dünyada en bozuk teolojik islami algı türkiyede vardır- tek sebebi vardır; şirk dini olarak adlandırdığım tasavvuf tasavvuf tasavvuf...
çünkü muhammed beşer olunca sizler bizler gibi biri oluyor her ne kadar kur'an o'na sen bir beşersin onlar için gözetici değilsin dediği halde. muhammed beşer olunca mesajına pek itimat eden yok, aynu maniheizm'deki nurani tanrısal bir varlık olunca insanları bununla uyutmak gayet kolay. kısaca peygamber'i canından çok sevme cehaleti kimliksiz, hatta ve hatta kişiliksizliğin göstergesidir. çünkü muhammed'in arkadaşları yani sahabileri ''ayağının tozuna kurban'' olmuyorlardı muhammed'in.
siz tüm varlığınız ile bir bireysiniz, muhammed'de bir birey. muhammed'i sevmek, sevmek olarak değil tebliğine uymak olarak algılanmalı. çünkü algılarımız oldukça bozuk ve islami değil. ayrıca tasavvufa göre bunun şirk olduğu savunması gelmiş, zaten şirkin menbaı tasavvuftur kaldı ki ''tasavvufa göre'' şirk olmuş olsun. ayrıca tasavvufi algıya göre insanın allah'ın nurundan bir parça olması tümtanrıcı bir yaklaşımdır ve kur'an'i değildir ve şirktir. tasavvuf öyle bir çamur ki islam'ın her yanına maalesef bulaşmıştır. muhammed'e olan insanüstü teveccüh ise bunun eseridir .
