"ya ne güzel perşembeydi, yarın cuma olacaktı planlar yapacaktım!" dedirten, bir günü kaybettiğini hissettiren hadise. bir de çarşamba zannedilen günün cuma olduğunu öğrenmek var ki; ona hiç girmeyelim.
cuma zannedilen günün cumartesi olduğunu öğrenme kavramı yoktur mesela, haftasonu kavramı hakimdir çünkü, mtv'yi açarsın weekend linkin park yazar, üzülürsün.*
yanından koşturarak geçen kişinin "nereye lan ipne!"demek suretiyle ensesine şaplak indirip de sonrasında "pardon hocam Hasan sandım" deme durumuyla arasında pek de fark olmayan durum.
Eti cin reklamından (Ç)alıntı yapıldığını düşündüğüm sözlük konusu. iyi bişeydir. Bi de Pazartesi yi Pazar sanıp çükü daşşaa sererek yatmak durumu vardır ki bunun tam tersidir.*
birbirlerine nedensiz sarılan insanlar görürseniz yolda bir anda, sevinç gözyaşlarıyla ıslanmış mutluluk haykırışları koparsa o insanlardan ve ellerinden gelse havai fişek atacak kadar mutluysa o insanlar bilin ki: perşembe zanettikleri günün aslında perşembe olmadığını bildiğin cuma günü olduğunu farketmiş olduklarındandır o insanların bu halleri. bırakındır artık onları. çekilin landır. ellemen eğlensinlerdir onlar.
genellikle beyin amcıklaması sonucunda yaşandığından ötürü pek bir mutluluk veremeyen, yüzde saf bir tebessümle "son günmüş amına koyim" demeye sebep olan olaydır. evet, beyin amcıklaması sonucunda fark edilir bu. yoksa 24 saatlik bir zaman dilimini karıştırmak mümkün değildir. geçen perşembe başıma geldiğinden, rahatlıkla da yapabilirim bu tespiti.
