"kızım olmadan asla" ("not without my daughter") adlı kitabı okuduğum bir ana denk geldi bunu izlemem. sinerjik bir etki oluşuyor bünyemde. tarif edemediğim bir nedenle titreyerek izledim bu filmi, aynısı "requiem for a dream"de de olmuştu. sanırım bunun nedeni bazı şeylerin ne kadar kırılgan olduğunu göstermeleri. insan ister istemez geleceği/ni ve olasılıkları/nı düşünmeye başlıyor, carpe diem bir yere kadar diyor.
aslı çizgiromanmış, bulup okumak lazım. gerçi filmi izlerken bir animasyon izlediğimi hemen hiç farketmedim, değişik bir şey hakikaten.
alt yazı değil türkçe seslendirilerek prime time'da en çok izlenen kanallarda da yayınlanması gereken film. din üzerinden, şehitlerin kanları üzerinden politika yapılarak bu unsurların nasıl da tartışılamaz hale gelebildiğini görüyoruz. bir toplumun dönüştürülmesi bunun için başlangıçta herkesin kullanılması. nasıl da tanıdık bir çok şey. nasıl da tek tip bir yaşam dayatılıyor. "özgürlük" konusunda olduğu gibi kavramların nasıl da çarpıtıldığının yeni olmadığını görüyoruz. aynı taktik.
animasyonlar müthiş. son derece primitif figürlerde duyguyu sonuna kadar hissediyorsunuz ve bir süre sonra kanlı canlı varlıklar olarak algılamaya başlıyorsunuz. bir yandan primitif figürler ama yanasıra olağanüstü hoş çizgiler ve ayrıntılar.
"bize temizliğe gelen adam müdür olmuş, gözlerime bakmıyor"
çalıştığım kuruma da, arşiv memuru ilkokul mezunu bir zat müdür olarak gelmişti ve odasına girdiğimizde bizim yüzümüze asla bakmazdı, hele göz göze gelmek, mümkün değildi. hala da müdür.
--spoiler--
islami rejimin şiddeti dalga dalga yayılırken, okulda öğretmenin çocuklara "başörtüsü demek özgürlüktür demektir" demesi, bana pek bir tanıdık gelmiştir.
basit ve yalın çizgiler ile çok fazla şey anlatan, mizahi öğelerle beraber, esasen yoğun bir dram içeren etkileyici bir yapım.
bu gece tv'de yayınlanacağını bilmeden açıp evde sabahın bu saatinde sakin kafayla izlediğim ve gayet başarılı bulduğum film.
içerisindeki birkaç ufak hataya takılmadan sakin kafayla sadece izlemek için izlense bile başarılı bulunacaktır sanıyorum. spoiler vermeyeyim, tadı kaçmasın. *
güzel çizgiler ve güzel konu ama o kadar. izlenilesi bir çalışma persepolis ama iran devrimi ve sonrasını anlatırken önemli duyguları atlamış olması ve filmdeki tüm avrupalı karakterlerin iran ve iranlılarara karşı kötü olması ya da en azından ön yargılı olması yani avrupalı tüm karakterlerin kötü olması filmden beni uzaklaştırdı.
çizgilerin bütün çocuksu şirinliğine inat, bir dramı, bir ülkenin ötenazisini ve onun organları olan toplumun çöküşünü anlatıyor persepolis. bu güzel çizgilerin ardına sığınan sartrapi, onları bir mızrak gibi, izleyenlerin - özellikle müslüman bir ülkede demokrasiyle yaşayan bizlerin- üzerine fırlatıyor.
zor günlerin ardından güneşli günler geçireceğini sanan iranlılar bizden çok mu farklı?
ortadoğuya dikta rejimlerini besleyen batının, etme bulma dünyasının yansıması değil midir asimetrik-terör? ılımlı islam tuzağına yine kendileri düşmeyecek midir nihayetinde?
kurtuluş mücadelesinin ardından demokrasi mücadelesi vermeyen tepeden gelme demokrasiye sahip çıkmaya anlamaya zorlanan bünyelere birebirdir iran örneği. insanlar ve devlet kısa ömürünlerinde herşeyi yaşayarak öğrenemezler, tarih bunun içindir. geçmişte yapılan zaaflardan tecrübedir tarihin yararı. işte iranı daha dikkatli bakarak görelim. çünkü orda bize bakıp imrenenler var.
filmin bir iki sahnesi renkliydi, muhteşem renklendirilmiş keşke tamamı renkli olsaydı daha iyi olurdu. ama iran devrimini tam olarak anlattığını sanmıyorum. filmde humeyni'den bahsedilmemiş bile. birde avrupa kültürüyle ortadoğu kültürü arasında filmde abartıldığı kadar uçurumda yoktur. avrupadaki iran rejiminden kaçan iranlılara öcü gibi bakıldığınıda hiç sanmıyorum. siyasal mesajlardan ziyade insani ilişkilere dair güzel mesajlar vermiş izlenesi animasyon.
içinde geçen şu sözlerle atatürk'e neler borçlu olduğumuzu bir kez daha düşünmemiz gereken filmdir.
"-Atatürk gibi yapacağım! Ülkeyi modernleştireceğim."
"-Bir cumhuriyet yaratacağım!"
yok efendim türkiye iran olur mu ; vay efendim hindistan kuzey karolayna olur mu? gibi antin kuntin işlerle uğraşılmadan izlenmesi gereken ve bir toplumun değişimini; bazı umutların yok oluşunu, dönemin muhalefetinin yanlışlarını, köleleşmenin geldiği boyutları, saçma sapan şehit edebiyatını, doğu - batı kültürel etkileşim ve çatışmalarını başarıyla anlatmış film olmuştur.
doğu kültürünü de batı kültürünü de elinden geldiğince incelemeye ve eleştirmeye çalışmış filmdir.
ayrıca keşke iron maiden şarkılarını da koysalarmıiş dedirten film olmuştur.
marjane satrapi ' nin şule çiltaş tarafından çevirilen ve minima yayınlarından çıkan otobiyografisi. devrimi ve savaşı görmüş, yurtdışında ergenliğini yaşamış bir çocuğun güzel çizgilerle anlatılmış büyüme hikayesi.
Olayların küçük bir kızın gözünden anlatıldığı bu film bazen bu kadar da olmaz dedirtmiştir örn;kız okula yetişmeye çalışırken yani koşarken polislerin onu durdrup koşmamasını istemesi... sebep ise kalçalarının sallanması.kısaca olayların trajikomik şekilde anlatıldığı bir fransız filmi.
izlerken sanki animasyon deilmişte gerçekten insanların oynadığı bir film hissi veren son zamanların en güzel filmlerinden biridisidir.
marjan büyümüşte küçülmüş diye hitap edilen çocukladan birisidir.ailesinin düşünceleri yada yaşam tarzları gereği oda ister istemez komünizme,markisizme büyük ilgi duyan küçük bir kız çocuğudur.en büyük hayali bacaklarını traş etmek ve son kadın peygamber olmak olan bu küçük kız ergenlik dönemi ve sonrası başından geçenleri kendine hayran bırakabilecek birşekilde anlatmıştır.
iran rejimi,tek gecede devrim ve islami yönetim gibi siyasi konuları gündeme taşımaya çalışan bunu yaparkende seyirciyi sıkmadan ve hayranlık uyandırarak yapabilen izlenilmesi gereken bir filmdir..
her dakikasında ''bitmesin'' denecek kadar etkileyici ve eleştirel bakış açısı mükemmel olan animasyon filmlerinin en başarılısı. kısa notlar alınarak izlenilmelidir.
--spoiler--
seni incitecek olurlarsa, onları kötü olmaya iten aptallıklarıdır unutma. iğrençliklerini sebeplendirmekle uğraşmamış olursun
--spoiler--
--spoiler--
özgür olmadığımızı unutturacak kadar büyük bir mutluluğun peşinde koşuyorduk.
--spoiler--
kız aklıjma sadık hidayet i getirdi.. şahlığa a karşı mücadele edip avrupaya gitmek zorunda kalmıştı. ve orada intihar etti. iyi ki küçük kız insanlara umut etmeyi ve mücadele etmeyi salık veriyor. ratatuy un yerine oscar a aday gösterilmesi isabet olmuş. ama insan yine politik bir oscar görebiliriz diye endişe etmekten kendini alamıyor.
animasyon tekniğinin en iyi şekilde kullanıldığı nadir filmlerden biri.Küçük bir kızın büyüme sürecinde(ergenlik çağındaki aşklara kadınsı bakış açısı,depresyonları vs..);iran'ın yobazlaşma ,yaşlanma sürecine tanıklığını konu alan muhteşem bir eser.
