yeniden toparlanmaya başlayan dergi bana göre. son sayısında bunu gördüm. ön yargıyla yaklaşmamak gerek, penguen bitti diye. zira son sayıda gayet güzel işler var.
selçuk erdem'in piksel piksel anadolu köşesi ayrı bir güzel. cem dinlenmiş var, genco var, alpay erdem var. fatih solmaz ürünü de olsa, en kötü zamanında bile kendini okutan bir patates baskı var. kaan sezyum da kanımca gayet iyi. serkan altuniğne, erdil yaşaroğlu biraz daha form tutarsa ve yeni katılan çizerler de kendilerini belli etmeye başlarlarsa penguen bir kaç sayı içinde iyice ayağa kalkacaktır yeniden.
umut, ersin, yiğit ve uğur olmadan biraz eğreti duran dergi. bu gençlerin gidişlerinden sonra dergi aracılığıyla basarı dilemeleri de gerçekten çok şık bir tavırdı.
yok..
ben ersin karabulut'un olay anlatışını, yiğit özgür'ün diyaloglarını filan arıyorum.. yoklar ama yok..
bir altay öktem'in yazısını okudum.. diğerlerinden haz alamadım..
bu "bölünerek çoğalma" işi tez vakitte sona erse de yeni dergiyi elimize alsak dedim..
diyorum..
sandık içi, yiğit özgür ve işimdeyim gücümdeyim olmadan yarım kalmış ama yakın zamanda toparlayacağını, bir düzene gireceğini umduğum mizah dergisidir.
takipçilerini üzen dergidir. ancak şöyle birşey var ki penguen olmasa ne ersin ne yiğit ne diğerleri bu kadar ünlü olabilirdi. yani penguen'den ayrıldılar diye penguen almamak saçma olur. yeni dergi çok felaket birşey olabilir. sonra pişman olmayın kaçırdığınız sayılar için.
ilk çıktığı günden bu yana en kötü günlerimde, en mutlu anımda yanımda olmuş dergi. ailem gibi kabul ettiğim, en küçük detayına kadar tanıdığım karikatürist oluşumu. leman gibi kendini beğenmiş, ego manyağı ve burnu havalarda bir dergi karşısında yıllar yılı içtenliği ile gönülleri fethetti.
bahadır, selçuk erdem ve erdil yaşaroğlu gibi senelerdir eskimeyen ve türk mizahına kan katan abilerimiz şöyle dursun, kendileri gibi nice harika çizeri bünyelerine katmaktan geri de durmadılar.
ancak bugün buruğuz biraz, üzgün ve de çarpılmışa döndük. okumaya alıştığımız ve çok sevdiğimiz o çizerler artık penguen'de olmayacaklar, evlat acısı gibi koyuyor düşündüğümüz zaman. kabullenmesi zor ve yine tek kelime ile acı!
neşe kaynağımız ikiye bölünmüş durumda bugün. fakat kimsenin öldüğü ya da işini bıraktığı yok. sadece bir yol ayrımı bu, alışkanlıklarımızı bozacak da olsa. ,
recep tayyip li ve abdullah lı kapağıyla tarih olduğunu tahmin edemeyeceğimiz dergi. o şimdi bizim biriktirdiklerimizin arasında özel yerini çoktan almış durumda.
benim için orada muhteşem üçlü(ersin, umut, uğur)+yiğit özgür derginin alınış sebebiydi. herşeyin bile bir sırası vardı... perşembe günleri dergiyi aldıktan sonra yolda arabalara çarpmadan yürüme sanatını erdil yaşaroğlu nun çizimleriyle öğrendim ben. sonra elime bir hevesle aldığım derginin penguen't bölümünde heyecanla soru sorulan son vatandaşı beklerken kahkahalara boğulurdum... ondan sonra gündemin diğer haberleri derken cila faslı biterdi. ve büyük bir zevkle ara sıcaklara geçerdim.
met üst ün karikatürleriyle gelecekteki aşk hayatım gözümün önünde canlanır, alpay erdemin yazısıyla duygusal dakikalara ara verirdim. daha sonra tabiki karşı cinsle komediye tekrardan oky ile giriş yapardım... ben ve kızlar... yerine göre arada attğım bir yiğit özgür, onun o hafta performansı hakkında fikir sahibi olmamı sağlar, heyecanımı daha da katlardı...
zamanı gelip de orta sayfaya el attığımda durup bir dakika kendime hakim olmaya çalışırdım ... önce ersin i mi okuyacağım ,yoksa doğan ın muhteşem zekasını mı, yoksa insan tasvirleriyle kırıp geçiren umutu mu? bazen heyecanımı arttırmak için esin özbek i seçerdim kızlar dünyasından iğrenç tüyolar almak için... sonra gözüm doğan a kayar ve ne olduğunu anlayamadan köşesi bitiverirdi. ve en sonda orta sayfanın iki kralı arasında seçim yapamaz bir hafta ersini bir hafta umutu önce okurdum... umutla yazı edebiyatı ve karikatürün ince ayrıntılarının tadına varır, ersin de "karikatür böyle olmalı abi"
arka sayfaya geldik mi allah derdim lütfen kimse beni rahatsız etmesin doyasıya kahkaha atmak istiyorum. yiğit özgür le geçen muhteşem matematik dersleri ayrı bir zevkliydi. serkanın aşk acısı adamlarının muhteşem diyalogları da tamamlayıcı olurdu. ve zeka dolu muhteşem karikatürlere gelirdi sıra. selçuk erdem!
karikatür mantığını bence en güzel anlatabilen iki çizerden biridir erdem. diğeri de doğan tabiki. okumama gerek kalmadan sadece bakmanın yeterli olduğu bir karikatür dünyasının yaratıcılarıydı onlar. az lafla, bazan hiç lafla çok şey anlatan düşündüren çizerler...
onlar hala var... ama benim için artık yoklar. çünkü onların var olması benim için belli bir olay örgüsü içinde apayrı bir anlam kazanıyordu. artık ayrı dergi içinde ben yakalayamam bu tadı, bu ince ayarı... her kişinin kendine has sıralı esprilerine çok alışmıştım ben. ama ne yazık ki yeni ufuklara yelken açmak gerekliymiş.
ancak kim ne derse desin bu derginin zirve noktası şu an değildir. bu dergi emrah ablaklı, umut un askere gitmeden önceki anlattığım dönemlerde muhteşemdi. çünkü o dergiye inceden politika havası sızmıştı. politika havasını penguen't ile çok güzel harmanlamışlardı. tamam, cem dinlenmiş de güzel çizer ama ablak ın vatandaşa sorduk klasiğinin yerini dolduramadı bende. her zaman bir eksiklik hissederek alıyordum pengueni, artık o hava iyicene kaçtı. kısaca artık ekşidi.
bu arada penguenin son sayısında "karabulutadam"ın veda sinyalleri verdiği kimin aklına gelirdi ki? son çizdiği iki siyah karikatüre şimdi anlam yükledim, tekrar okuyunca aslında orda belirttiğinin aksine ne kadar güzel bir bitiş yaptığını anladım.
üzgünüm çünkü benim için belki de en yetenekli kişilerin toplandığı, herşeyiyle "komplike" bir dergi bitti. artık penguen eski penguen değil.
gırgır limonu ve dahasını, leman pengueni ve dahasını, penguen fermuarı yarattı, dahasını da yaratmaya devam ediyor. lemandan baruter met-üst selçuk ve erdil ayrıldığında en çok merakla okunanlar, en çok beklenenler onlardı, ama leman bitmedi. sonra penguenden ablak, üstünler, hakan vs. ayrıldı, onlar da çok okunuyor, çok seviliyordu, onların yerine yenileri geldi. yiğit, ersin, umut, memo, oky. bunlar yeri doldurulamayacak kişiler gibi görünebilir, ama elbet bizi daha çok güldürecek, daha çok a-aa hakkaten böyle ya dedirtecek yazar ve çizerler olacaktır. pengueni aldığımdan, o sarı yazıyı gördüğümden beri bi burukluk var içimde aslında, son 5 senemde her hafta istisnasız beni güldürmeyi başardı o dergi, başlarda rewhat vardı mesela, sonra gidiverdi. suat gönülay vardı, çizmedi. her zaman sırf onun için dergi aldığım insanlar oldu, biri olmasa diğeri vardı. elbette yiğitin yerine o saçma magazin yazılarından başka şeyler yazacak adamlar olacaktır, ama daha çok penguenin leman gibi "eskisi gibi değil" etiketini yemesinden korkuyorum. bizim için sorun değil, bi dergi daha oldu okuyacak. ama memoyu, umutu, yiğiti penguenden başka bir isim altında çizerken görecek olmak beni biraz üzüyo.
kemikleşmiş okuyucu kitlesini koruyacak olan dergidir. met-üst var, baruter var, yaşaroğlu var, öktem var, genco var, dinlenmiş var, erdem (hem selçuk hem de alpay) var, solmaz var. bu kişiler yaptıkları işlerde yine bizleri kendilerine okuttururlar. güzel olan daha çok sevdiğimiz isimlerin yeni bir dergi de karşımıza cikacak olmalari. nitekim fermuar dergisi ile ne kadar mutlu olduysak ve penguen almayı ihmal etmediysek ayni sekilde yine penguen-fermuar almaya devam ederken yeni cikacak olan dergiyi de alacagiz. gelelim yeni kadroya,
teheyyy, isimlere bak hizaya gel valla. bu isimlere kimbilir daha kimler katılacak, kimbilir daha hiç tanimadiğimiz hangi cevherler katilacak. insan heycanlanmiyor değil. yalniz dualarimiz bu isimlere hem penguenden ayrilmiş, hem fermuarda bi iki kere çizmiş olan esin ozbek'in katılmamasi. yok arkadas, o katılmasın. neyse bir başka duamiz da madem bu kadar çok sevdiğimiz isimler bir yerde toplandı bari aralarına, nuri çetin, barış atar, emrah ablak da katılsın.
he bir de... uğur gürsoy'un cok daha fazla cizmesini isteriz.
tabi yazacak cok sey var. simdiden heyecanlaniyoruz. unutmadan adam gibi yazi yazacak bir yazar da katılırsa cok sahane olur.
not: keşke alpay erdem de sadece yazilari ile katılsa. bak sadece yazilari ile diyorum, cizimleri ile değil, yaziiii.
nott: geni müjde'nin de dergiden hemen uzaklaştırılması lazım, en acilinden.
ayrılık haberi tv den görüldüğü kadarıyla erdil yaşaroğlu nu epeyce üzmüş. ona göre yiğit özgür ve öteki çizerler bu ayrılıklarını çok erken yapmışlar. yigit ve saz arkadaşlarının yeni dergisi eylülde piyasada olacakmış bu arada.
bence mizah dergilerindeki sayı artışı yeni yeteneklerin buralarda yer bulması için çok iyi bir fırsat keza yiğit özgür de 3-5 yıl önce penguen lemandan ayrıldığında çok büyük bir heyecanla oraya başvurmuş, şimdi hem yeni dergi hem de penguen içinde de yeni yeteneklerle tanışacağımızdan eminim. ha işin maddi boyutunu sorarsanız yani penguen için durum vahim mi? o kadar da kötü olmasa gerek keza erdil yaşaroğlu gibi biri hala bu dergide. bir kere penguen isim yaptı. yiğitlerin yeni dergi de kendini sürekli tekrar ederse, espriler sıkıcı hale gelmeye başlarsa o zaman biz okurlar için de işin tadı kaçar.
ortaokulda okumaya başladım mizah dergilerini. lemanla başladım. ablamdan görüp ben de özenmiş ve alıp okumaya başlamıştım. o zamanlar leman efsaneydi. çok bomba çizerler vardı. bir de lemanyak vardı, o ayrı konu, onu da okurdum. gel zaman git zaman birkaç çizer ayrıldı lemandan, ilk başlarda üzüldüm. sonra bünye alıştı. sonra büyük ayrılık oldu ve penguene geçtiler. artık penguen vardı. lemanı bırakmıştım. penguen son haftaya kadar güzeldi. belirli bir seviyeye ve kaliteye gelmişti. bir düzeni vardı artık. ama şimdi yine ayrılanlar oldu. hem de büyük ayrılanlar. hadi ben alıştım ayrılmalarına yeni dergi çıkarmalarına da bunlar hala neden alışmadılar. bütün mizahçılar neden bırakmak için, ayrılmak için dergi çıkarırlar?
