dokuz günlük bayram tatilinin ardından çok şiddetli bir şekilde vuku bulan, fakat şu sıralar yerini "öğle yemeğinde ne var ki acaba?" sorusuna bırakan sendromdur.
tedavi dersinin pazartesi günü olmasından dolayı yaşadığım sendrom.
pazartesi geçtiğinde sanki hafta bitiyor benim için. nefret ediyorum pazartesilerden, nefret.
ertesi günü iş, okul vs. olması dolayısıyla günün kalan kısmının da rezil bir şekilde geçmesine sebebiyet verir. genelde sendrom 15.55'ten sonra başlar.
9 günlük bayram tatilinin ardından başlayacak olan çile.kurtulmak istiyosanız sınavınız yoksa salı günü okula gidin herkes pazartesi sendromunu atlatmış olur böylece bünye rahatlar derim.
haftanın ilk dersi olan algoritmayı her hafta sallamama neden olan sendromdur. Fakat sonrasındaki seçmeli ders vesilesiyle haftaya mükemmel bir giriş yapmayı da beraberinde getirir. Sendromdan kısa bir süreliğine uzaklaşılmış olunur. Hatun kaynayan fakültede derse girmek kadar büyük bir keyif yok ayrıca.
bu boktan kurtulmanın tek yolu insanların sevdikleri işi yapmalarında gizlidir. sen çalıştığın işi sevmiyorsan değil pazartesi, haftanın her günü sendromlusundur. italya'da genel evde erkek orospu olarak çalışmak nerde, türkiye'nin ücra bir köşesinde inşaat işçisi olmak nerde.
okuyan bir öğrenci için çok kötü bir durumdur 2 günlük kısa ve güzel bir tatilden sonra pazartesi günü sabahın köründe kalkacağını düşünmek insana verebilecek en büyük işkencedir.