insanı derinden yaralar. insanlar sıcacık yatağında bir sağa bir sola dönerek, kıçını devirerek uyurken siz gözlerin şişmiş, halsiz bir halde uyanır, işinize gelirsiniz. ''nerde bunun adaleti!?'' diye isyan edesi geliyor insanın.
şükür ki pazar günleri hastane sakin oluyor. * (nazar değdirmeyelim de şimdi, maşallah diyelim lütfen.)
arkadaşlarının gezi dönüşü yanına uğrayıp çalışıyonmu kanka dendiği anda işkenceye dönüşüyor bu olay. üstüne bide 24 çalışıyosa insan ayvanın en hasının tadına bakmıştır.
diğer iş arkadaşlarınız kıçındaki pireleri sıraya dizerken, siz nöbetçi olmanın verdiği tüm sorumlulukları üstlenirsiniz ve uyku sizi ele geçirmeye çalışırken amansız bir savaşa girersiniz onunla. işte budur pazar günü çalışmak, berbattır...