anneannemin mahallesinde çankırılı bir komşu teyze vardı. okur yazarlığı olmayan, lisanı da kaba bir teyze ama resmen apayrı bir lügat gibiydi. konuşsa da gülsek derdik. *
patlıcan- badılcan.
fasülye- fasulya.
bezelye- bezelya.
şeftali- çevtali.
patates- pattis.
domates- tomatis.
kabak- gabak.
pide- bide.
sıvı yağ- cıvık yağ.
daha uzar gider bu..
eskişehir, ankara, kırşehir civarında kullanılır. iki dakika muhabbet etsem tam olarak nereli olduğunu da söylerim. hayatımız balkonda geçmedi çok şükür.
