bir yerden başlamıştır. dalga geçilecek bir yanı yoktur.
10 sene önce sadece yumurta kırabilen ve donmuş gıdaları kızartan bir erkek olarak şu aralar beef wellington öğrenmeye çalışıyorum. gerekli ekipmanım olduğu sürece 100'e yakın yemeği çıkarabileceğimi düşünüyorum. Mantı açabiliyor, kendi eriştemi kendim yapabiliorum. Tarif okumak zaten kolay bir şey, asıl önemli olan şey el alışkanlığı.
Gerektiği zaman ateşi kısmak/açmak, tarifte olmayan bir malzemeyi katmak, yemek pişerken anlık düzeltmeler yapmak, emprovize sos yapımı, yemeğe bakınca sadece göz ile durumunu tahmin etmek, hangi malzemenin hangisiyle nasıl etkileşime gireceğini yemeden tahmin etmek, bunlar el alışkanlığı geliştikçe kendiliğinden gelen şeyler.
