paran yoksa hiçbir şey yapamıyor olmandan kaynaklanır. paran yoksa cumartesi akşamı evde oturursun, paran yoksa gitmek istediğin yerlere gidemez, görmek istediğin yerleri göremezsin, anca en düşük internet hızıyla, kotan yettiğince resimlerine bakarsın. yemek istediğin şeyleri yiyemez, içmek istediğin şeyleri içemezsin. sosyal hayatın bile ona göre şekillenir. bu düzende, paran olduğu kadar hayatın tadını alabilirsin.
bir alıntıyla entrymi noktalıyorum:
'hayat sıkıcı falan değil dostum, senin paran bitmiş.'
