Öncellikle bir panik atak hastası olarak ve kendimi dinliyerek edindiğim bilgi ve deneyimlerimi burda sözlük yazarlarıyla paylaşmak istiyorum.Cünkü nette formlarda vs saçma sapan şeyler görüyorum ve insanlar hala ne alaka diyor.Hatta normal heycanlanmayı korkuyuda panik atak sanan insanlar türemiş durumda bence.Ben bir yıl boyunca düşüncelerim ve yaşadıklarım sonucu edindiğim net durumu sizinle paylaşmak istiyorum.Aklına yatan varsa bunu paylaşmalarını öneririm bilgi paylaşınca coğalır ve doğru bilgi mantığa uyan bilgidir.Neyse sözün kısası konuya değineyim.panik atağın korku olduğunu söyleyen var.korku koşullanması olduğunu söyleyen var.ama benim kanım bu şekilde değil.benin kendimi denek yaparak gözledigim olay şu ki korkunca insan atak geçirmiyor ne kadar korkarsan kork öyle olsa uçaktan atlayanlar savaşta savaşanlar üzerine bomba düşüyor bu adamlar hiçmi korkmuyor.korku besliyor belki ama tek korku hiç bisey yapmaz.bunun başlangıcında bir daraltı hissi ile başlıyor bu sıkıntı o sıra hic korkma hareket et veya koşmaya çalıs dene gör koşamazsın gögsunde öyle bir darlık olur ki azcık hareket edip kalbini hızlandırsan icin patlayacak gibi oluyor.tabi o sıra insan dogal olarak korktugundan kalp carbıntı yapıyor ve normalde rahatsız etmeyecek carpıntı sızı etkılıyor yani bunu normal hareket edınce olan kalp carpıntısı gibi görmemek lazım ben bunu insanın keyfi kacınca ici daralırya nefes alıp oflarsn buda o darlıgın sıddetlenmesı sonucu icte daralma yapıyor.bu sinir sisteminle alakalıda olabılır bılmıyorm ama korkuyla alakası yok insanlar tünelden korktugu icın degıl daraldıgı icın korkuyor veya insanlar acık alanda korktugu icin degil o alanda boslukta ucurumun kenarında hissettıgı icine bir daraltı geldıgı icin korkuyor veya yuksekten dusecek dıye korktugundan degıl öyle olsa onuncu katta dairenin icinde oldugu halde aklı gitmezdi.panik atak korku degıldir bence.
Panik atak insanı kepaze eden bir hastalıktır. Başınız ağrır beyin kanaması geçiriyorum sanırsınız, kalbiniz ağrır kalp krizi geçiriyorum sanırsınız. Ha geçirdim ha geçiriyorum korkusu kemirir sizi. Aslında bir şey geçirdiğiniz yoktur ama o an bunu hastaya anlatamazsınız çünkü öyleymiş gibi hisseder. "Sen de ne ödlekmişsin be" veya "ne tatlı canın varmış senin de be" şeklinde feedbackcikler alırsınız. Hayır mahcup olduğunuza mı yanarsınız, durumunuzu anlayamayan duyarsız duvarların laflarına mı artık bilemiyorum, tercih sizin. Daha ileri aşamalarda sokağa çıkamayanlar var, Allah korusun. Bu sebeple hafife alınmamalı ve bir an evvel tedavi olmalıdır. Doktorun, hastanenin kapısına gelince de korku falan kalmaz böyle de rüsva eder adamı. Zor bir hastalıktır. Korkuyla yaşamak zordur.
