geçen sene arkadaşımla dolmabahçe sarayı'nı gezmeye gitmiştik. içerisi, bir rehber eşliğinde toplu olarak gezildiği için sayının biraz artmasını bekledik. yeterli sayıya ulaşınca içeriye aldılar bizi, içinde bulunduğumuz grup ilginç teyzelerle doluydu. altın işlemeli koltuklarla dolu bir odaya geldiğimizde odadaki koltukları gören bir teyzenin 'ayy ne güzel koltuklar böyle, allah razı olsun ecdadımızdan' demesiyle bu ülkedeki kafa yapısının asla değişmeyeceğini gördüm. galiba teyze padişah abdulmecid'in altın işlemeli koltuğu kendisine miras olarak bıraktığını ve tur bitiminde evinde kullanması için kapıda teslim edileceğini falan sanıyordu. sözün özü, atatürk olmasa hala bu şekilde gücün babadan oğula geçtiği bir yönetim biçiminin altında yaşamak isteyecek bir sürü insan var etrafımızda. sorgulamayan, düşünmeyen, sadece biat eden bu insanlar aramızda yaşıyor.
