genellikle şirket değil de şahıs otobüsleri ile yapılan yolculuklarda daha çok yasanan durumdur, her seferinde o açlığınızı yatıştıracak küçük kekin geleceğini zannedersiniz ama çok gec suanda bir sahıs arabasındasınız.
birşey almayacaksanız uyur gibi yapmanız da bir işe yaramayacaktır. küstah hostes/host dürtükleyip "ne istersiniz" diye sorduğunda strese girmek kaçınılmazdır.
yemekleri için singapur airlines'ı tercih etmek gibi normal bir şeydir. açsınız, ayı mısın nesin diyen yok, herkes aç, her şeyi silip süpürebilirsiniz, ama ikram gelmek bilmiyor, ya da tam size sıra geldiğinde seçecek olduğunuz mönü bitmiş.
"ne alsam acaba"dan çok "lan ya bana gelene kadar biterse" stresidir olsa olsa. bu strese girmemek için otobüse binmeden evvel topkekinizi, kolanızı kendiniz alınız. ha o zaman da, "ulan topkek aldık ama ya eti tutku verirlerse de canım çekerse" stresi başlayabilir. onun için büyük bir poşete otobüste dağıtılma potansiyeli olan ne görürseniz doldurmanızda fayda var.
gide gele zaten bütün muavinleri tanımışsınızdır. huylarını sularını biliyorsunuzdur. ama yine de bu stresi engelleyemezsiniz. tetikte bekleyen muavinin "su istermisiniz" sorusuna cevap verebilmek adına uykunuzdan olursunuz. adamla iyi kötü bir muhabbetiniz vardır ve cevap vermez de uykunuza devam ederseniz ayıp olacakmış gibi gelir. bir de "nerede ineceksiniz" sorusu vardır ki bu ondan da beter... muavin gelir "nerede ineceksiniz" der, esenler mi otogar mı desem diye düşünürsünüz. çünkü muavin mutlaka ardından bir şey söyleyecektir. "esenler" derseniz "otogar yani", "otogar" derseniz de "esenler yani" cevabıyla karşılaşırsınız. evet gıcık oluyorum.
evet şahsen bende de olan bir stres. ama artık anladım ne kadar rileks, rahat, iplemez davranırsam o kadar rahatlıyorum.
hostes gelir:
-çay, kahve, kola, fanta?
-meyve suyu var mı?
-şeftali, kayısı, karışık?
-yarısı karışık, yarısı şeftali olsun.
-???
-ya da dur sen en iyisi pepsi getir.
-pepsi yok efendim cola var.
-niye yok
-??
-yiyecek olarak ne var?
-topkek
-topkek sarmıyor beni asunmancım(yaka kartından isim okunur)
-beyefendi tuzlu bisküvitlerimiz de var.
-yok asuman onlarda doyurmuyor biliyon mu, sen en iysi otobüs mola verdğinde bana bir hamburger yaptır, al şu parayı da üstü kalsın canım benim see yuuuuu
-^^###???
acaba vermeyecekler mi? yoksa beni mi adam yerine koymuyorlar? çay mı alsam kahve mi? ya kek bayat çıkarsa? ya üstüme dökerse? ya beni es geçerse? gibi sorularla strese girme olayıdır. bak benide strese soktunuz. 3 gün sonra yolculuk var.
sanki hayatında hiç nescafe içmemişcesine kahveye saldırmak ve ardından da hayatı boyunca rejim yapmayan insanların diyet ürünler alması.
özellikle kamil koç rahatta daha iyi izlenim ediniyorsunuz.
insanın çok uykusu olduğunda da bu stres kahve servisi yapılmadan uykuya dalmasam şeklinde olur. 3-5 dakikada bir gözlerini açıp bakar insan dümbelek 3ü bir aradayı kaçırmamak için.
dünyada strese girilmesi gereken en son durumlardan biri olup hiçbir türlü engellenemez. muavin koridordan kekler, eti cinleri, kahveleri dağıta dağıta gelirken içten içe "acaba ne seçsem?, birşey almasam yandaki kıza karizma yapmış olur muyum?, ulan tam kraker alacaktım öndeki lavuk sonuncusunu aldı!" gibi düşüncelere girer bünye. orada yiyeceğimiz alt tarafı sallama çay-topkek ikilisiyken sanki portakal soslu pekin ördeği yiyecekmiş gibi heyecanlanırız. bi sakin la!
