insana ' neden?' sorusunu sordurur yol boyunca. önce çaktırmadan giysi koklanır eğer giyside kokmuyorsa o zaman bir sürü düşünce oluşur. otobüsten iner inmez buluşulan kişiye:' bakışlarım güvensizlik mi veriyor?' diye sorulur. aslında tadının çıkarılması gereken bir durumdur ama yapılamaz o an.
ya tipten , ya kokudan , yada siyasi imajdan kaynaklanıyordur muhtemelen . hatta güzergahın başında binersiniz ve son durağa doğru otobüste havasızlık ve balık gibi arkada boş yer olduğu iddaa edilerek gönderilen yolcuların birbirini fortlamaya başladığı anlarda beri bu durum devam eder . nasıl başladıysa öyle devam eder , yan yattı balık düz gider , balık baştan kokar , vs.. atasözleri aklınızdayken , ayaktaki evde kalmış aşiftelerin aslında amele teri kokan kavruk yavşaklar tarafından fortlanmak istediği düşüncesine varıp bu eziklikten kurtulabilirsiniz .
o an ayaktaki gençler "otursam mı acaba, şu teyze ben oturunca laf etmesin sakın, yok yok birazdan kesin birisi oturur, ben en iyisi ayakta durayım" diye düşünürken yaşlı teyzelerin neden oturmadığı bilinmez. belki yaş kompleksleri vardır, "bakın ben ayakta durabiliyorum, o kadar da yaşlanmadım" imajını çizmek istiyorlardır. bir genç atakta bulunup otursa, üzerinde kötü bakışlar olabilir. onun için yanınızın boş olması anormal bir durum değildir, olmadı siz de kalkın, hiçbir sorun olmaz.
boş otobüste ayakta gitmek deneyimini yaşamak isteyenlerin hepsi o otobüse denk gelmiştir. mümkün değil mi. elbette mümkün. imkansıza inanmıyoruz. zoru başarabiliriz, imkansız ise biraz zaman alır.
bayıldığım olaydır hatta o boş yere kimse oturmasın diye de elimden geleni yapar ya yan oturur gibi yapar hafiften yan koltuğa sarkar, ya bir kitap ya da laptop çantası hiç olmadı elimdeki poşeti koyar sonrada ayakta durup söylenen olursa diye kulaklığımı takıp son ses müzikle keyfime bakarım. **
ya sizde bir sorun vardır, ya da onlarda. muhtemelen onlardadır ayrıca bu sorun.
tek sorun malın biri veya birileri gelip oturmuyordur o zaman bu durumda.
konyada iseniz ve erkek iseniz ayaktakilerde bayan ise gayet normaldir..
bizzat yaşanmıştır. kadın hamile dahi olsa gelip oturmaz, 80 yaşında da olsa gelip oturmaz. ma zall ah ayaküstü falan..
yanınızda bir kişilik boş yer vardır ve ayakta dikilen zat-ı muhterem herhangi bir sebepten- az sonra inecek olması, ayakta durduğu yerden gördüğü güzel kızı daha rahat kesebiliyor olması, cool takılma cabaları vs vs - yanınıza oturmaz. sonraki durakta yolculuğa dahil olanlar da "ulan burası boşsa kesin vardır bi illet" der ve o boş alana oturmayı reddeder. bu düşünce zamanla yeni binenler arasında bir sürü psikolojisine dönüşür ve yanı boş kalan zavallı yolcu önceleri "eheheheeh ne güzel rahat rahat yolculuk ediyorum" diye düşünürken belli bir zaman sonra toplumdan dışlandığını hissedip sorunu kendinde arar. diyeceğim odur ki; yapmayın efendim oynamayın yolcuların psikolojisi ile.
öncelikle kokuyor muyum acaba ben diyerekten düşünmenize yol açar, fakat daha sonra kesin bunların hepsi basur diye düşünerekten kendinizi rahatlatırsınız.
belkide çok pis kokuyorsunuzdur, katlanılmaz ölçüde pasaklısınızdır ya da erkeksinizdir. ayaktakilerde kadındır. hiç biri de oturmaz o koltuğa. oturunca akraba olunuyor ya ne de olsa.
