yan koltukta yaşlı bir teyze oturuyorsa ister istemez sohbete mecbur kalınabilir. duymazdan gelmeye çalışmayınız kaçışınız yoktur. hafiften uyur gibi yapmak belki etkli olabilir. *
14 şubat'tan kurtuluyorum diye bugün bindiğim istanbul- eskişehir otobüsünde, tek kişilik koltukların en arkadasında oturmaktaydım. yolculuğuma esenler otogar'dan başlamıştım ve her şey çok güzel gidiyordu, kulaklığımı takmış düşüncelere dalmıştım.
ne olduysa otobüs samandıra otogar'ına yanaştıktan sonra oldu. koridorun diğer yanındaki ikili koltuğa bir çift oturdu. hemen hemen aynı yaşlardaydık. bütün yol boyunca onların konuşmalarına maruz kaldım. kulaklığı takıyorum yok yine duyuluyor. aşkımlar, cicimler havada uçuşuyor. birbirlerinin kucağına uzanmalar, beraber güneşin batışını seyretmeler. imdat çekiciyle camı kırıp ikisinide aşağıya atasım gelmedi değil. en sonunda telefonumun ekolayzırını kurcaladım ve müziğin sesini onları duymayacak bir şekilde arttırmayı başardım. bunu son yarım saat yapabilmiş olmam üzüntü vericiydi..
uyumaktir. tabi basarabilenler icin. en guzel yontemdir. gozunuzu terminalde bir kapatirsiniz gideceginiz yerin terminaline kadar da acmazsiniz iste yolculuk budur.
eğer bu otobüs ıett bünyesindeyse ekstra bi çaba içine girmeniz sacmadir. akbil basmayan firlamalar ve şoförün atışması, daha ne kadar alacaksın, patladik diyen panter emel tipli ablalar. iphone 5 ve kaynakci gözlüğüyle, masserati de seyahat ediyormuş havasındaki kezbanlar. ohoo biz çok eğleniyoz oğlum.
uçağa binmekten korkuyorsanız, ondört saatlik bir yolculuk sizin için rutin hale gelmişse ve otobüste uyuyamıyorsanız;
- bir gün öncesinden sevilen müzikleri telefona yükle,
- uykusuzun son sayısını al,
- penguenin son sayısını al,
- okuduğun kitabı al,
- çubuk kraker, jelibon tarzı oyalayacak bir şeyler olsun.
tamam artık inebilirsin, geldik.
