bunlardan bir tanesi minibüste ayakta duruyordu. tek ayakta olan insan kendisi olmasından dolayı buyrun oturun istiyorsanız diye yan koltuğa geçtim. "sen kalkarsan oturayım" dedi. sizli bizli konuşurken zaten sen diye cevap veren insanlardan pek hazzetmem ama ne olacak herkes herkese istediği şekilde hitap edebilir. ben de düşündüm içinden herhalde cam kenarına geçmek istiyor. tamam dedim kalktım ayağa yer verdim. aslında aklıma "acaba erkek yanına oturmuyor mu?" diye bir düşünce geldi ama, "yok artık daha neler hangi devirde yaşıyoruz" diye uzaklaştırdım düşünceyi. kendisi gelip oturdu koltuğa. ben otururken "ne yapıyorsun sen pis herif!" diye bağırdı.
"ne oluyor ya" şeklinde suratına baktım. arkasından bir de "sapık!" diye bağırdı. elimi kaldırdım "bana bak lan edebinle konuş, yer verdik kabahatli çıktık. uyuz etme adamı!" diye geri bağırdım. ortalık sakinleşsin diye başka bir erkeğin yanında oturan bir hanımefendi lütfen siz buraya geçin diye kalktı ve bu çığırtkan kadının yanına oturdu.
hani diyorlar ya: "insanlar bizi dışlıyorlar, yaftalıyorlar, bizi toplumdan soyutluyorlar" diye. ulan sen kendini toplumdan dışlıyorsun farkında değilsin. huzurlu ortamda sana düşünceli davranan insana sırf cinsiyetinden dolayı sapık muamelesini yapan sensin. eğer orada o kadın kalkıp bana yer vermese kavga çıkacak ve sapık, ırz ve din düşmanı diye beni yaftalayacaktın. şimdi size soruyorum. kim kimi nereden dışlıyor?
Eğer ben kadın yanında köşede ya da kadınların arasında oturuyorsam kalkıp yer veririm böylelerine.
Sizde verin bir şey kaybetmezsiniz, onun yaşantısı kendisine, sizin iyiliğiniz kendinize.
oturmama hakkına sahip olan sahip olan türbanlı ya da türbansız kadın. toplu taşıma aracında kimse de erkek yanına oturmuyor diye yer vermek zorunda da değil. ayakta gider, herkes mutlu herkes mesut.
otobüste erkek yanına oturmayan kızdan farksızdır. bazı tipler yandan yandan mesaj falan okuyor. hem ne biçim kafanız var, hem de türbandı bilmem neydi, olayı başka yere çekiyorsunuz.
