en çok "izlemeyeceğim" diyenler tarafından eleştirilen, bazı insanların vizyonunu ortaya koyan filmdir. henüz izlenmemiş bir filme ön yargıyla bakmak anlaşılır ama rezalet olduğunu söylemek hangi aklın mahsulüdür merak etmekteyim.
kaç defa açıklamak gerekir bilmiyorum ama film hiç yaşanmamış bir senaryoyu kurgulayan, "what if" diyen bir filmdir. hiç yaşanmamış olayları anlatan, senaristin kurgu gücüne kalmış bir film hakkında "öyle olmaz böyle olmalı" şeklinde bıkbık etmek de büyük başarı. yıldızlı pekiyi...
komedi filmi diye gittik, ağlayarak çıktık. bu nasıl iş anlamadım lan ben.
geneli itibariyle vasat, finali itibariyle mükhemmel bir film. son sahnede ağlamamak için çabaladım resmen. sormayın dostlar az daha karizma elden gidiyoru. zaten film hakkındaki bütün kötü düşünceleri o final sahnesi unutturuyor. bilerek mi yapıldığını bilemiyorum şimdi.
bazı sahneleri komik olan, kanımca ata demirer için izlenebilecek bir film. fazla beğendiğimi söyleyemeyeceğim. sonlarına doğru sıkıldım iyiden iyiye, saate bakar oldum sürekli. birçok kişinin aksine de filmin son sahnesi bana çok duygusal gelmedi. uzun uzun atatürk'le ilgili bir şeyler gösteriliyor, konuşmaları yayınlanıyor, vs. sanmıştım. bundan dolayı insanlar ağladı diye düşünmüştüm ama hiç öyle bir şey yoktu. o bildiğimiz "ne mutlu türküm diyene" konuşması vardı, 10 saniye kadar... sonra bitti bir anda. ağlayacak ne vardı pek çözemedim. koskoca salonda da ağlayan tek kişi görmedim. eğer padişahın ve asude'nin sahnesinden dolayı ağlandıysa bilemeyeceğim, o ayrı tabii. o da ağlatacak kadar duygusal gelmedi bana. ben mi çok duygusuzum anlamadım ki.
tek kelimeyle harika bir film. eleştirilerin aksine ben çok beğendim, çok güldüm, çok duygulandım ve sonunda çok ağladım... ortadaki yanlışları bukadar güzel bir dille, eğer herşey daha farklı olsaydı nasıl bir tablo ortaya çıkardı düşüncesiyle anlatmış ve mükemmel olmuş. fatih'in selim'in kanuni'nin torunuyum ve ne mutlu türküm diyene yetmiştir hatta artmıştır bile... (bkz: geldikleri gibi giderler)okadar güzel bir yerde kullanılmış ki insan gözyaşlarına hakim olamıyor.
sanatsal acidan kotu olarak bakilmasi mantikli olan film cunku gercek sanat, bir ileti yapmayi aciklamayi amaclamaz, saf guzellik arar. bu film ise bastan asagi mesaj verme amaciyla yazilmis. sanatsal acidan guzel olmasi beklenemez bile...
ataturk olmasaydı ne olurdu nasıl olurdunun filmidir. ama anlamadığım sinema filmi işte temelinde para kazanmak var ve biraz abartmak olucak okadar.ama ne ata'mızla dalga geçmek nede aşşalamak ( ki kimsenin haddi değil) aksine ne kadar önemli ne kadar değerli biri olduğunu anlatan guzel bir film.
birçok insanın kıçıyla izlediğini görüp hayrete düştüğüm film.
öncelikle: kurgu lan bu film kurgu. tarih filmi değil, belgesel değil, genelgeçer tarihi bir zaman ait bir kurgu da değil, hiç yaşanmamış ve yaşanmayacak bir tarih kurgusu üzerine dizinlenmiş hikaye bu...
----zorunlu spoiler----
filme gelen eleştirilerden biri bu zaten," o öyle olmazmış, böyle olurmuş". nerden biliyosun anasını satayım, adamın fikriyatını ondan iyi mi bileceksin? adam o şekilde kurgulamış ve dahası büyük ölçüde komedi filmi. absürt ve abuk kısımlar olacak elbette.
yok efendim sene 2008 olmuş, istanbul'da gökdelenler dikilmiş, teknoloji gelişmiş ama saray ahalisi kavukla cibbeyle geziyormuş. yahu ingiltere sarayının törenlerini hiç mi izlemezsiniz? charles bizim osmanlı paşaları gibi göğsünde yüz tane madalyonla gezinir, kraliçe 16.yy havasında kocaman etekli kıyafetlerle çıkar. gelenektir bu, üniformadır...
bir de filmde "bug" bulmaya çalışanlar var. neymiş son sahnelerin birinde amerikan askerleri saraya yaptıkları baskından geri dönerken hiç ceset olmayan havuz kenarı, hemen diğer sahnede cesetlerle dolu, kana bulanmış bir yer olarak gösteriliyormuş. ulan adamları koğuşta temizlediler, doktorlar ve polis gelmiş maktulleri havuz başına sırayla dizmiş işte, yaralılardan bir kısmı da dışarı kaçarken ölmüş. bunu da anlayamayacak kadar kıtsa kapasiteniz evinizde oturup solo test çözün, gitmeyin sinemaya falan, maazallah yangın çıkarırsınız.
"bug" arayanlara bir cevap da dün gece gani müjde'den geldi. en çok eleştirilen konulardan birisi "tunalı hilmi caddesi" imiş. kurtuluş savaşı ile özdeşleşen bu isim nasıl savaşın olmadığı varsayımı altında bir cadde ismi olabilirmiş. cevap:
- benim hikayemde bir osmanlı zabiti olan tunalı hilmi bey, ilerleyen yıllarda (1920lerde) osmanlı yönetimi tarafından ankara valisi olarak atanmıştır. buyrun bakalım bu benim kurgum...
----zorunsuz spoiler----
gani mujde yazmi$, ata demirer oynami$, kahpe bizans benzeri bir film gorecegim diye gitmeyin bence. osmanli cumhuriyeti fikri cok guzel bir fikir, ancak bu guzel ve kiymetli fikre yazik edilmi$. harcanmi$ resmen. bundan sonra ayni turden film cekmeye kalki$amaz kimse, bunun taklidi olur. bu yuzden yazik olmu$ i$te. halbuki nasil da trajedi, komedi ya da dram cikardi bu fikirden diye film boyunca kendini yiyen bir gelecegin muhim yonetmeniyle seyrettim filmi. acisindan gozleri ya$ardi garibimin filmin sonunda.
kotu, cok kotu hem de. senaryo dandik, ne diyor film, ne demeye cali$iyor belli degil. her tarafindan parca bolukluk akiyor. tarih bilinci bu kadar kit bir milletin, tarihten hic anlamayan bir yonetmeni ancak bu kadar kotu bir film yapabilirdi tarihi olaylardan, mekanlardan, $ahislardan esinlenerek. halbuki bilseydi gani mujde tarihi biraz daha iyi, tarihi $ahsiyetleri ve tarihi mekanlarin icindeki hayati ne malzemelerle dolardi cepleri. koskoca osmanli sarayindan, saray geleneklerinden ne hikayeler cikardi halbuki.
londra'da ottoman empire adiyla gosteriliyor. kim, nicin orijinali cumhuriyet olan film, imparatorluk olarak cevirmi$ $iddetle merak ediyorum. hayir, imparatorluk ve cumhuriyetin farkinda olamayacak bir bitkinin hatasi olabilecegine inanamiyorum ve israrla belki de yonetmeni bu isimle anilmasini istemi$tir diyorum da buna da mana veremiyorum. adinda sakli butun espriyi mahfeden bir cevirmen mi anlamadim? bir de, film tanitimlarinda gordugumuz sahneler filmde yok. resmen kandirilmi$ hissediyorsunuz kendinizi. hakkinda kiymetli beynimi ve elimi bundan fazla yormak istemiyorum. harcanan emege, paraya ve de o guzelim fikre yazik. olmami$ gani mujde, on uzerinden bir, otur...
saçma sapan bir film. konusu ilginç ve üzerine gerçek ders verici aynı zamanda eğlendirici unsurlar eklenebilinecekken resmen batırmış olan film. osmanlı ne olursa olsun bu kadar güçsüz halkımız da bu kadar yetim kalmazdı. piyon elbet olurduk ama bu halde değil, iç gücümüz elbet olur teşkilatlanmalar sağlanırdı.
komik olunacak diye rezil etmişler.
ayrıca padişah da tek kurşunda çocuğu koymuş helal olsun, tam osmanlı torunu. *
hiç adetim değildir ama izlemeden bok atacağım filmdir.. çok beğenenler olmuş, saygım sonsuz.. ama kesinlikle izleyeceğimi sanmıyorum.. ne zaman ki gani müjde ailesinden birilerine torpil yapmaktan vazgeçer de selena'nın bir üst versiyonunu çekmeye karar verir, işte o vakit gider izlerim gani müjde işini..
yorumlamak bana düşer mi bilmiyorum ama atatürk ve cumhuriyetin açılımını yapmak büyüyle çocuk kandırmaya çalışan bi adamın haddi olmasa gerek..
dönüyoruz dolaşıyoruz..yine beklentiler konusunda takılıyoruz..
ama bu sefer biraz da izleyiciler haklı beklentilerini bulamama konusunda..gani mujde ye saygı duyarım,mizahını severim..şahsımın düşüncesine göre ulkemin yetiştirdiği önemli mizah yazarlarındandır *..velakin bu sefer buyuk bir hata yapmıştır kendileri..nitekim böyle iddialı projelere girişilmeden önce çok sağlam sıkı bir senaryo çalışması yapılmalı,metinler ve diyaloglar üzerine iyice düşünülmeli ve bu konuda usta isimlerle çalışılmalıdır..böyle hassas ve çok bereketli geniş bir konuyu çala kalem yazılan senaryolarla yazık etmemek gereklidir..
gani mujde nin iyiniyetine saygı gosteriyorum ama bu kadar güzel bir fikri,bu kadar çok şey vaat eden bir düşünceyi bu kadar aceleye getirmeseydi sinema izleyiciside rahat olacaktı kendiside..
''Ata Demirer'i ilk kez Bülent Ersoy taklidi yaparken yakalamıştım. Tip olarak Bülent Ersoy'a benzemiyordu fakat böylesi daha iyiydi. Daha çok beyiyle birlikte eğlence programı yapan şarkıcı hanıma benziyordu. (Hani biri ötekinin yaptığı gafları anlatıyor öteki de buna gülüyor tarzı program) Yüzünde mükemmel bir istihfaf ifadesiyle, Bülent Ersoy'un belli başlı silahı olan yelpazeyi şakırdatarak, sahne artistlerinin devlet büyüklerinden birebir kopya ettikleri 'milli otorite'nin nefis bir parodisini yapıyordu. Daha sonra Ersoy bu konuda herkesden ileri gittiği için herhangi bir parodici de ona yetişemez oldu. Bugün artık Bülent Ersoy parodisi yapmanın bir anlamı yok. Demirer'in daha sonraki şişman çocuk varyasyonlarını ayrıca severim. Yuvarlak yüzünü bir smiley ikonu gibi kullanıp sadece kaşlarını oynatıp üst dudağını hafifçe kaldırarak sağladığı gayet ekonomik komik efekt mesela. Ama bunlar nihayet anlardır ya da olsa olsa küçük skeçler. Nasıl oluyor da, genelde Türk sineması, özelde de mesela 'Osmanlı Cumhuriyeti' gibi bir film bunların yanyana getirilmesi sonucunda komedi oyunculuğuna varılacağını sanıyor? Hele Ata Demirer'e art arda bir dizi Ata Demirer 'smiley'si yaptığı takdirde bunun bir rol olacağını kim söylüyor? Sonuna kadar katlanamadığım 'Osmanlı Cumhuriyeti'nin sığ esprilerden daha büyük günahı belki bu; her duruma (cinsel, dinsel, politik, aşki) uyduğu zannedilen, aşağı yukarı birbirinin aynı Ata Demirer smiley'lerini art arda yapıştırdığınızda ortaya çıkanı komedi oyunculuğu diye yutturmaya çalışmak. En bilinçli ve ısrarlı örneği aynı isimli filmde görüldüğü için Recep ivedik Sendromu denebilecek bu anlayışta, söz konusu smiley jeneratörünün karşısındaki oyuncu da bir hiçe indirgenir. Çünkü onun o smiley'lere verecek bir cevabı, karşı ifadesi yoktur. O sadece söz konusu marka komedyenin smiley koleksiyonunu replikleriyle harekete geçirecek bir kukla görevi görür. Böylelikle mesela zavallı Vildan Atasever'in yetenekleri sadece bir smiley fitilleyiciliğine indirgenir. (internetteki smiley'lerde daha çok orijinalite imkanı var hatta; kaşını kaldırmış smiley'e karşılık yandan dilini çıkarmış olanını göndermek bildiğimiz komedi alışverişine daha yakın) Bu oyuncuların kullanımında vücutla ilgili herhangi bir komedi fikri de yok. Suratta olup biten şeyler vücutta tekrarlanmıyor. Şişmanlık bir ifade imkânı değil sadece kütle. Olsa olsa üzerine kıl yapıştırabilirsiniz...''
kaynak: fatih özgüven'in radikal gazetesinde yayımlanan 'Güvenilen komedyenlere kar yağdı' başlıklı köşe yazısı. (bkz: fatih özgüven)
film genel itibariyle güzeldi. ancak ben olsam padişahı daha ihtişamlı yapardım. yani mantıken düşündüğünüzde manda altındaki bi ülkede, imparatoru daha çok pohpohlayıp öyle sömürmek gerekir. elini sıcak sudan soguk suya degdirmeyip, şaşaalı bi hayat yaşatıp ülkesini sömürmek daha mantıklı geliyo. oysa filmde padişahın arabası çekiliyo, yolda durduruluyo, tutuklanıyo, vs vs ...
sonra osmanlı istanbulunda hiç ermeni veya rum olmaması veya varsa da filmde hiç vurgulanmaması garip. tmm belki hikaye icabı dogu anadolu osmanlı'dan kopmuş, dolayısıyla büyük bir ermeni nüfus da kaybolmuş olabilir ama o kadar istanbul ermenisine ne oldu ? bikaç tane ermeni paşa, devlet adamı felan olması gerekirdi.
Bir de başkaları da aynı tespiti yapmış sanırım ama fransızlar antep ve yöresini işgal ettiklerinde orayı direk fransaya baglamazlar ki. fransız sömürgesi olur. daha sonra orda uydu bi devlet kurdurulur, o şekilde sömürülür gider. adam işgal ettiği yerdeki halkı niye fransız vatandaşı yapsın da eşit hakları versin anavatanındakiyle dimi ?
ha sonuç olarak evet haklısınız mantık aramamak lazım. sonuçta komedi filmi olarak çekilmiş. genel itibariyle de güzel zaten.
gerek kadrosunda ata demirer in bulunmasından olsun gerekse aylar önce sinemalarda gösterilen fragmanlarından olsun, ister istemez sözkonusu filmin başından sonuna mizah ağırlıklı olduğunu düşünüyor insan.
kurgunun üzerinde işlendiği tema, şu ana kadar hiçbir filmde işlenmemiş olsa dahi, konunun kopukluğu ve temaya aykırılığı filmi iki tebessümden öteye götüremiyor. kaldı ki, bundan fazlasının amaçlanmadığı filmin ilerleyen sahnelerinde daha net anlaşılıyor.
Filmin lansmanında sıkça kullanılan soru ve sorunun cevabı, film içerisine başarılı bir şekilde dağıtılmış. filmin başlangıcında ve sonunda kullanılan sahneler, konuyu etkin bir biçimde tasvir etmiş.
filmi izlemedim ama yazarın anlattıklarıyla girişi çok komik, mizansen olarak güldürücü değil hazin bakış açısı ile..
--spoiler--
Seyretmemiş olanlar inanmayacak, ama film Mustafanın tarlalarda karga kovalamasıyla başlıyor. Yemin ederim o malum sigorta reklamının görmediğim bir başka versiyonu sandım ben bunu. Yani bir Mustafa bir sezonda kaç karga kovalar bilemiyorum.
Derken kafesteki bir kuşu kurtarmak için ağaca çıkıyor, tutunduğu dal kırılıyor, Mustafa yere düşüp derin bir uykuya dalıyor, dolayısıyla da tarihin seyri değişiyor, Mustafasız yazılıyor.
Akabinde 2008e geliyoruz: Mustafa büyüyüp Cumhuriyetı kuramadığı için elbette ki hâlâ padişahlıkla yönetiliyoruz. Osmanlı var mı, var. Ama nasıl da biçâre, teslimiyetçi, eli kolu bağlı, bir yandan Amerikanın bir yandan Avrupanın elinde nasıl da kukla. Ve o Amerikan büyükleri, O Coniler, o AB yetkilileri, nasıl da kukla tiyatrosu!
--spoiler--
sıkıntıdan yarısında çıkarıp otuzbir çektiğim filmdir.
ağır ulusalcı zırvası.
parasıyla rezil olmak isteyenler için bulunmaz fırsat. atatürk'ün hiç sahneye çıkmayıp padişahlığın devam etmiş olması gibi, bir film için enteresan olabilecek bir konunun ağzına yüzüne ancak böyle sıvanırdı herhalde.
insanların ulusalcı olmasıyla sorunum yok, herkesin kendi görüşüdür ama madem bu kadar espri yapamayan, "hassiktir" çektirerek insan güldürmeye çalışan bir adamsın neden girersin bu işlere be gözüm? hadi isim sahibisin, medya esnafısın diye ulusal medyada nazını çekenler sayesinde reklamın yapılır eline para geçer ama hiç mi gururun yok çocuk? sinan çetin gibi kendi filmin için "ben bunu beğenmedim, bu ismime yakışmaz, bunu gösterime sokmam" deme karakterliliğini neden göstermedin?
eskiden türk sinemasını korku filmi yapmaya çalışırken komedi yapıyor diye eleştirirdik, ne yazık ki komedi de yapamıyorlar artık. komedi yapmaya çalışırken saçmalıyorlar sadece.
şu filme harcadığın paranın %1'ini herhangi bir üniversiteli sinema öğrencisine ya da orta halli bir yazara versen sana adam gibi birşeyler yazardı yada yazılmasını sağlardı da bu rezil senaryoya imza atmamış olurdun.
türk filmlerine gidin gelişsin falan derler ya, ben anladım ki bunlar ancak filmlerine "gitmemekle" adam olurlar. ya da batarlar hiç film yapamaz hâle gelirler ki, türk sinemasının hiç film yapmadığı bir sene, osmanlı cumhuriyeti'nin çekilmiş olduğu bir seneden çok daha prestijli olurdu.
beğenen beğenir, lafım yok ama benim nazarımda osmanlı cumhuriyeti, "dünyayı kurtaran adam"ın yanındaki nadide yerini aldı.
büyük beklentilerle gidip hüsranla terkettiğim film. ne ata demirerin varlığı kurtarmış filmi, ne de atatürk olmasaydı neler olurdu düşüncesi. fena sayılmayacak bir kadro, kötü oyunculuk ve güldürmekten uzak espriler sayesinde verdiğiniz paraya acıyarak çıkıyorsunuz filmden. gani müjde gibi başarılı ve zeki bir adamdan daha iyisini bekliyor insan. amerikalıların feci yapmacık türkçe aksanı filme dair en kötü şey olarak kalıyor akıllarda.
genel olarak sıkıcı ve tekdüze olsa da, ata demirer ve elemanlarının ara ara hiddetlenmeleri, ortam çok gergin görünürken, "ssieektir lan" gibisinden küfürlerle ortamı yumuşatması, normalde güldürme ihtimali olmamasına rağmen güldürmüştür. gani müjde filmi son sahnelerle toparlamayı bilmiştir. çok iyi olmamasına rağmen, güzel bir denemedir.
ülkenin en doğusu ankara(ankara bir köy görünümünde),
istanbul amerika'nın, ege yunanlıların ve doğu ve güneydoğu fransızların elinde,
fransızların kurduğu "antep saint germain" takımı bile var.
insan düşünüyor, hakikatn atatürk olmasaydı veya kurtuluş savaşı'nı başlatan bir babayiğit çıkmasaydı, hakikaten böyle mi yaşayacaktık?
