üniversitelerde tarih bölümlerinde okutulan bir karma dildir osmanlıca. herkesin bilmesine gerek yoktur.
ortaçağ hayaliyle yaşayan yabozlar gitsin öğrensin. yeryerde kitapları var. bir ara bende heves edip almıştım kitaplarını. öğrendim de biraz. sonra unuttuk tabii.
osmanlıcaya çalışacağına gidip kendini bilime ver diyeceğim ama bu sefer bilim diye yaratılış atlasını okur bunlar.
osmanlicayla beraber arapca ve farsca'nin da zorunlu olmasi gerekir. hatim indiremeyen ogencilere lise diplomasi verilmemelidir. din olmadan edinilen kuru bilgi, dumensiz bir gemi gibidir. nereye gidecegi, nereye carpacagi belli olmaz.
desteklenmesinde sakınca olmayan kampanya. insanların tarihlerini bilmesi, atalarının kendilerini nasıl ifade ettiğini bilmesi her toplum için zorunluluktur. dünü bilmeyen yarını öngöremez. divan şiirlerini hala anlamayan bir milletiz. proje olarak ortaya çıkarsa güzel olur.
zorunlu olmasın seçmeli ders olsun dediğim proje. tarihini insanın öğrenebilmesi, kendisiyle geçmişi arasında bağ kurabilmesi ve kendi içinde çıkarımlar yapabilmesi için bundan doğal ne olabilir ki.tarihle uğraşmak, osmanlı alfabesini öğrenmek gönül işidir. bunu sevmeyen bir öğrenciye dersini dayatmak pek te iyi sonuç vermeyebilir. aynı matematiği sevmeyen birine özel ders yüklemesi gibi.
osmanlıca bir dil değildir. alfabedir. kısaca eski türkçe de denilebilir. bu yüzden dil diyemeyiz. osmanlıca öğrenenleri yobaz olarak nitelendiren sevgili yazarların önce bunu bilmeleri gerekir. dil öğrenmek, araştırmak, eskiyi bilmek ne zamandan beri yobazlık oldu.
osmanlıca diye bir dil olduğunu sanan kişi isteğidir. osmanlıca diye bir dil yoktur. osmanlı türkçesi vardır. arapça, farsça çoğunlukta olan bazı kesimlerin sanki kendi öz değerleri sandığı türkçenin bir evresidir. osmanlı türkçesi isteniyorsa eğer; göktürk türkçesi, eski anadolu türkçesi gibi türkçenin diğer eski evrelerinin de olması gerekir. bu ülkenin özü sadece osmanlı değildir. daha öncelerini unutmamak gerekir.
