nefes alıp veren en büyük türk müzisyen, sanatcı. babayı bir kez olsun canlı dinlemek icin ve mümkünse kendisiyle konusmak icin sag + sol ayak serce parmaklarımı feda ederim.
Türkiye’nin en büyük sanatçılarından birisi. Besteleriyle hepimizi mest eden bir şaheser. En sevdiğim şarkısı ise “benim dünyam”.
Ankara’da bulunan ‘Gramofon Cafe’ adlı mekana gitmenizi tavsiye ederim. Bol bol Orhan Gencebay, Yeşilçam şarkıları ve Türk musikisiyle ilgili bir ton ürün bulunduruyor. Peynirli gözlemelerinin tadının da mükemmel olması cabası.
üzülüyorum, yıllarca bu milletin baba dediği, yaşadıkları şu boktan hayatta şarkılarında kendilerinden pek çok şey buldugu, onun şarkılarıyla bazı duyguları yaşadığı bu kişinin, güç, iktidar, para uğruna kendini bu kadar düşürmesine. neyin eksik ki yani hayatta daha ne istiyorsun ey şam babası? yıllarca kasetlerin en yüksek tirajlarla satıldı, popstar alaturka tarzı senin kalibrene yakışmayan sikko programlarda göründün, satsın da para kazanak diye 2012 de güzelim bestelerini demet akalına hande yenere okuttun onları da harcadın, yine de bir sekilde para kazanmaya ve göz önünde olmaya devam ettin. şimdi derdin ne? 74 yaşına geldin hayattan daha ne gibi bir beklentin var ki güç için iktidar için kendini rezil ediyorsun? yine de senden nefret edemiyorum, müziğin ne olursa olsun belli zamanlarda belli şekillerde dinleniyor.
--spoiler--
bir neşet usta anısı ;
aynı yıllarda ikimiz de istanbul'daydık ( 20 li yaşlarda ) bir araya gelir saz çalardık. ben bozlak okur, uzun hava okurdum o da " saz böyle çalınır gibisinden " bir şeyler çalardı.
Bu adamın hiçbir şarkısını sevmez, kendisini dinlemezdim. Taaki (bkz: seni buldum ya) şarkısıyla karsilasana kadar. Ondan sonra yine dinlemiyorum fakat bu sarki disinda *
