giderek insanı tüketecek, kafayı paranoya, kafadaki paranoyadan ötürü kalbi acıyla doldurabilecek durum. böyle durumlarda en mantıklısı, her şeyi oluruna bırakmaktır. çünkü istenen ve uğrunda mücadele edilen her şey gerçekleşmeyebilir. hazırlıklı olmalı, yıkılmamalıdır insan.
şu an ağır hasta olduğunu bildiğim ama ulaşamadığım, ulaşmaya cesaretimin olmadığı kişiden beklenen haberdir. içimi kerpetenle sıkıyorlar sanki bu nasıl bir korkudur ya..
ülkeye yeni indiğim andan beri küçük şehrin sokaklarında yürüyorum kusursuzca, ta ki birisi beni görsün onun kulağına gitsin diye. belki bir özlem mesajı gelir diye bekliyorum.ta ki sigaramın son fırtını çekene kadar. sonra bir ah çekiyorum yağı bitecek olan bir kandil gibi. yine dönüşüm geçiriyorum o eski, pislik, huysuz, lanet adama.
beklemek, beklemek ve sonunda haber alamamaktır. sen ondan bunu beklersin ama onun haberi olmaz ruhu duymaz. boşu boşuna zamanını bununla geçirirsin. sonunda da çok üzülürsün.
BOŞ YERE DE BEKLEME GiDEN GERi GELiR DiYE, GERi DÖNMEZ ARTIK GiDEN SEVGiLiLER VE saçlarına karlar yağmış, boş yere yaz bekleme, şarkıLARINI DiNLemektir.
