Sergio Leone nin, kılık değiştirerek gittiği sinemalarda, gizlice izleyicilerin yorumlarını dinlediği filmidir.
Uzun ve yer yer durağan sahneleri olsa da, yönetmenin filme kattığı hava bambaşkadır. Uzaktan bir anda karektere yaklaşan çekim tekniği, sahnelerin birbirine bağlanışındaki geçiş ustalıkları, filmin son sahnesindeki deniro nun gülüşünün gizemi, bu filmle alakalı ufak ancak benim için önemli ayrıntılar.
En önemli ayrıntı, film müziklerini yapanın dahi ennio morricone olmasıdır. Bugüne kadar müziği, ilgili filmin önüne geçebilmiş nadir müzisyenlerden biridir.
Bana göre bazı özellikleri ile Godfather dan daha iyi bir filmdir...
Yesterday'ın çaldığı sinema tarihindeki yerini almıştır. Öncesinde çalan kendi güzel şarkısının ardından gelen bu müzik tam da yaşlanmasıyla birlikte verilirken insana hayatın ne kadar basit ve kısa, bizim ne kadar aciz varlıklar olduğumuzu anlatır.
Gözünüzün önünde yaşlanan de niro'nun o maceralı hayatından geriye kalanın bu moruk oluşu, kazanmasına rağmen bu hale gelmesi hayatın tatlı bir cilvesi değil, o büyük esprinin yüzünüze tokat gibi çarpılmasıdır.
Bu kadar uzun olup bitmesin dediğim film yoktu şu zamana kadar. Yaklaşık 4 saat olmasına rağmen su gibi geçiyor izleyenler için. Sergio Leone'nin başyapıtlarından bir tanesi. The Godfather'dan sonra izlediğim en iyi gangster filmiydi kesinlikle.. Anlatım tarzı harika. Bilindik kronolojinin dışına çıkıp bir sondan bir baştan sahneler var ve bu insanı filmde tutuyor. Şiddete yönelik değilde bir grubun kişilik analizine ve zevklerine, yaşayış biçimlerine dokunan bir filmdi. Lâkin bolca sevişme sahnesi, abartılı sahneler (en azından normale oranla) bunun bir göstergesi. Dokunaklı sahneleri de bol. Konusu çok iyi işlenmiş. Seyirciye size bir konu veriyoruz içinde boğulun hissi değil de size bir konu verdik içine girmeye çalışın hissi veriyor. Bu çok önemli. Filmi izlerken 1001 farklı duygu yaşıyorsam eğer film beni esiri yapmış demektir. Zor iş, ama yapan yapıyor. Özellikle çocukluk sahnelerinde daha bir etkilendim nedense. Mafyaların en baştan olaya girme halleri her zaman daha çok ilgimi çekmiştir. Yaşları küçük olan oyuncular çok daha cazipti ve rollerinin altından iyi bir şekilde kalkmışlar. Jennifer Connelly'nin çocukluğunu görmek ayrı bir heyecanlandırdı beni. Çocukluğu da taş gibiymiş. Filmde 13 yaşında ki bir kızın götünün gösterilmesine kızmayın bu kadar. O götle aştı belki de bazı engelleri belli olmaz. Bu kız da bildiğin Connelly ha.. Ayrı birşey de De Niro karizmasına.. Bu adam bu filmde de yakışıklı değildi. Ama karizması dağları deliyor yahu. Bakışları filan insanı kendine çekiyor. Büyüksün be baba..
Sonuç olarak Sergio Leone imzalı olması yeter. Adamın daha önce yaptıklarını bilen biliyor. ''4 saat, aman uzak durayım.'' demeyin. Filmin sonunda değdiğini sizde göreceksiniz. Filmden bazı bilgiler paylaşmak istiyorum.
Sergio Leone, Max rolü için tam 200 aktörün seçmelere katıldığını söylemiş.
Jennifer Connelly'nin rol aldığı ilk film.
Sergio Leone'nin son filmi.
Al Pacino ve Jack Nicholson, Noodles rolü için düşünülmüş.
Filmin başında ki telefon tam 24 defa çalıyor.
en başta müziği (pek çok türk filminde de kullanıldı), sonra oyuncuları, hikayesi ve çekimlerin geçtiği mekanlarıyla sinema tarihinin en iyi, en unutulmaz filmleri arasına girmiştir.
benim de unutamadığım sahnesi, bizim ganster çetesinin bir gün o meşhur manhattan köprüsü'nü gören bir sokaktan geçerken yaşananlar olmuştu: http://www.youtube.com/watch?v=
1. Once Upon a Time in America Ennio Morricone
2. Poverty John Zorn
3. Deborah's Theme Ennio Morricone
4. Childhood Memories Ennio Morricone
5. Amapola Ennio Morricone
6. Friends Ennio Morricone
7. Prohibition Dirge Ennio Morricone
8. Cockeye's Song Ennio Morricone
9. Amapola, Pt. 2 Ennio Morricone
10. Childhood Poverty Ennio Morricone
11. Photographic Memories Ennio Morricone
12. Friends Ennio Morricone
13. Friendship & Love Ennio Morricone
14. Speakeasy Ennio Morricone
15. Deborah's Theme-Amapola Ennio Morricone
16. Suite from Once Upon a Time in America Ennio Morricone
17. Poverty John Zorn
18. Unused Theme Ennio Morricone
19. Unused Theme Version 2 Ennio Morricone
Filmde çalınan ancak filmin müzik albümünde olmayan parçalar:
"God Bless America" Irving Berlin
"Yesterday" John Lennon ve Paul McCartney
"Amapola" Joseph M. Le Calle
"The Thieving Magpie" Gioacchino Rossini
"Summertime" George Gershwin
"Night and Day" Cole Porter
once upon a time in the west in hemen ardından izlememe rağmen onun kadar ağır bulmadığım, sergio leone nin ölmeden önceki son başyapıtı.
evet, uzun bir filmdir ama bu anlatacak çok şeyi olmasından ileri gelmekte. karakterleri ve onların ilişkilerini flashbackler aracılığıyla anlatan film ağzına kadar sanatla doludur. her bir çekim, her bir sahne, her bir diyalog kendisini izletir. "acaba sırada ne var?" diye düşündürür. ennio morricone nin şahane melodilerini de es geçmemek lazım.
velhâsıl, eğer dönem filmlerine ya da gangster temasına birazcık ilginiz varsa süresi sakın gözünü korkutmasın. mutlaka izleyin.
yönetmenlik bakımından, hiç bir filmin gerisinde olmayan filmdir. sinema tarihinin en büyük baş yapıtlarından birisidir ve tartışılamaz. helali vardır.
