bilirsiniz köpekbalıklarının ne kadar tehlikeli hayvanlar olduğunu. 1 gram kanın kokusunun 3 km öteden alma yeteniğine sahip burnuna zıçtıım hayvanı. sevgili parmağı kestiyse yapacak pek bir şey yok, yanağına veda öpücüğü kondurup tüymekten başka...
+ ahhhhh sevgilimm, istiritye elimi kesti. bak kanıyorrrr.
- hay böyle işin ızdırabını. ulan şu dübürüne zoktuğum şeyleriyle oynama dedim be sana.
+ ne dedin anlamadım. çok acıyooooo.
- bi şey olmaz bitanem, ufacık kesik. ama sen yine de üzerime sürme elini tamam mı?
+ acıyooo.
- şu parmağı uzak tut da benden bi öpeyim seni. mucxx. çok sevmiştim seni.
+ canımmm ben de seniii. aaa ama sen uzaklaşıyorsun benden.
- yaa bitanem sen bekle burda ben ambulans çağırıp gelicem. parmağını da çok oynatma da kan dağılmasın. yakın tut kendine. haaa işte öyle.
+ ya denizin dibinde ne ambulansı nereye?
- gelcemm ben, sen kımıldama...
düdüt: hişşş ne o ayar girişimleri bakiim. param var oluum benim. hint okyanusu senin, büyük okyanus benim hergün dalmaya gidiyorum. yaaaa
her gün milyonlarca kişinin başına geldiğinden, normaldir. sevgili de anlayışla karşılayacaktır merak etmeyin. zira o da kaçardı sizin yerinizde olsa. ama ben sevgilimle anlaştım, köpekbalığının ağzına atom bombası atıp kurtulacağız böyle bir olay olursa. sözünü tutar aşkım benim.
