şu şekil bittim, bakın nasıl oldu? anlatayım, şeklinde açıklama yaparken uzatıp olayı hikayeye dönüştürmesidir.
"şindi tam ben şu çıktı, öldü artık el falan derken, bunu çekmem mi?!! içimden höyt be! şansa bak dedim. ama belli etmedim tabi size, off çok kötü falan diyerek."
valla bravo kocaman alkış.
şimdi her şey bi yana, biz sana sorduk mu bi kere?. hadi sorduk veya merakla bir saniye sormuş gibi hasetle baktık diyelim açılan ıstakana, masadakilerin asabını bozmuyorsun desek yalan olur, hatrın için.
bu sefer hiç dinlemeden veya yüzüne bakmadan taşları karıp, dinliyormuş gibi kafa sallayarak dizim yapıyorsam kıskanmadığımdan değil.
anlatacak daha heyecanlı hikayesi olmayan oyun kişisinin zırvalaması. biteceğini anladığı an, zaten anlatacaklarını tasarlar. olaya renk katmak için taşları isimlendirir. sanki taşlar onun figüranlarıymış gibi davranır. yer ve zaman bildirir, sanırsınki sinema. bu aradaki yüz ifadesini spesifik olsun diye başka hiçbiryerde kullanmaz. çünkü o mimikler sadece bitebilen insana özgüdür.
askerlik anılarını bile böyle anlatmaz, yada bayansa ilk gecesini. bu galibiyet onun enleri arasındadır. bırakın anlatmayı, olay gecesi yatağında hala kendiyle övünüyordur.
her el sonrası kesin yapılan olay. bu batak ve 51'de de geçerlidir. el nasıl kazanıldı, kimler mallık yapıp yanlış taş veya kağıt attı ortaya çıkarılır, küfürler savrulur, eli dağıtması gereken elemansa bu esnada eli keser ve dağıtmaya çoktan başlar.
tam bir avank abdi tiplemesidir. sanarsın viyanayı kuşatıp aldı pezemenk.
+olm bak bu salak o sırada siya 7'liyi attı. hemen kaptım per'i koydum ondan sonrası çözülüverdi zaten. ehehhe (bak ben çok zekiyim, görüyosun değil mi?)
