bunun kitabı varmış lan. ben de diyorum bu sözlükte kaç kişi megadeth dinliyor da ayrıca bu parçasını bilip 110 entry giriyor? bi an mutlu olmuştum.
her neyse dave mustainein şaheserlerinden sadece biridir.
gerek kitabı, gerek filmi ile hayatım boyunca unutmayacağım eserlerden biri olmuştur.
kitabı bir gecede okudum, 120 sayfaydı ve iyi de sarmıştı zaten. ertesi günü oturup filmini izlemeye çalıştım, o gün izleyemedim ne yalan söyleyeyim. finalini bildikten sonra george ve lennie arasında geçen her dialog içime oturdu, her hareketleri, her mimikleri canımı acıttı yemin ediyorum. george'un kendisini candy'nin yerine koyuşu, kendisini onunla bağdaştırışı insanı ayrı yaralar.
bir de kitapta yazar size "yaa işte o olay bundan böyle oldu" demiyor, siz kendiniz düşünerek olaylar arasındaki bağlantıları kuruyorsunuz, karakterlerin hareketlerine anlamlar veriyorsunuz. bu yönüyle de hoş, tekrar tekrar okunası.
john malcovich'in "dorç"* diyişleri hala kulağımda.
uzun zamandır bir kitabı bitirdiğimde böyle etkisinde kalmamıştım. kitabı bitirir bitirmez -özellikle süpriz finaliyle- ortalıkta "vay be!" diyerek dolanır oldum. Lenie'nin ruhu odada dolaşıyor sanki. Kitabın sonuna gelene kadar bir kitabın beni hüzünlendireceği aklımın ucuna dahi gelmezdi. ama bu kitap bunu başardı.
kitabı 3 saatte hızla ve merakla bitirdim. bence kitap kurtlarının asla kaçırmaması gereken bir eser. süslemelerden, aforizma ve şiirsellikten uzak samimi bir dille yazılmış, muazzam bir kitap.
gerçekten insana kitabı okutturan ve sonunu merak ettiren bir kitaptır.
her yaştan herkes okuyabilir.
ana karakterler kitabı merak ettirecek cinsten ve gerçekten hüzünlü güzel.
Bugün bitirdiğim kitaptır. Son günlerde sansürleneceği gündemdeydi. Açıkçası ben sansürlenecek bir şey göremedim kitapta. Hem bunları kaldırıp said nursi mi okutacaksiniz millete hı? ibneler!
okuması ve izlemesi ayrı güzel olan eser. okuyunca olayın daha bir içinde oluyorsun. izleyince de olay daha bir keskinleşiyor, sonunda daha bir sarsılıyorsun.
kitabını okuduktan sonra filmini izlemeye cesaret edemediğim eserdir. Zira film kitabın hakkını verememişse kitabın bende bıraktığı etkiyi zedelesin istemiyorum.
eğer kitabını okuyacaksanız ondan önce filmini izleyin, daha sonrasında kitabını okuyun. hem filmini izledim hem de kitabını okudum. kitabını okuduğumda sonunda duygulanmıştım, hatta ağlamamak için kendimi zor tuttum. 1 hafta boyunca kitabın etkisinde kaldım. kitabı okuduktan 2 hafta sonra felan filmini izlemek geldi aklıma. açtım izledim. ama kitabın sonuna doğru birkaç oynama yapılmış filmde. kitap kadar etkilemiyor film vesselam.
çok kısa bir kitap, alın okuyun. pişman olmayacaksınız.
az önce bitirdiğim içimde tuhaf bir batsın bu dünya portresi oluşturan kitap. son 2 3 sayfası eğer duygusal ruh halinde okursanız
rahatlıkla ağlatır. bu kitabı kaliteli yapan bence en önemli özelliği george ve lennie'nin hayelleri bir anda sizin hayalleriniz gibi olmaya başlaması. bu arada kitap ile abimm filmi çoğunlukla aynıdır. okuyun okutun.
stephen king'in the green mile (yeşil yol) kitabına ilham olmuş, john steinbeck'in yalnızca birkaç saatte bitirilebilecek ama ömür boyu unutulmayacak eseri.
bence çok iç karartıcı bir roman. ayrıca, insanı ingilizce'den soğutacak cinsten. ingilizce kitap okuyacaksanız başka bir kitap denemenizi tavsiye ederim.
