(bkz: lustral) insanın hayatını cehennem eden lanet olası bir hastalık. Bireyin Genetik yatkınlığı önemli bir etken olduğu kadar; yanlış tercihler ve nefse düşkünlük de hastalığın daha kolay tezahür etmesine sebep olabilir. Bazen yaklaşık 1-2 yıl ilaç kullanmak gerekebilir ama ilaçların öyle çok büyük etkilerinin olduklarını da söyleyemeyiz.
bireysel çaba gerekiyor dostlar. Ha benden de bir tavsiye; eğer müslümansanız ''salat'' çözüm olabilir.
Tip takıntısı var ise bir insan da :
geçmişte ki yaralarınız kendi sorularınıza cevap veriyor ise tip takıntısı oluşturur... Bakış açısı hissettiklerinizdir, bakış açınızı değiştirin...
insan ruh haline göre düşünür, karamsar bir ruh halinde düşündüğünüz şeyler aklınıza geldiğinde tekrar o ruh haline bürünürsünüz. Bakış açınızı değiştirerek olayları irdeleyebilirsiniz.
Son olarak : kuruntu ile düşünmenizden de olabiliyor böyle şeyler.. Kuruntuya göz yanılması gibi bir anlam yükleyebilirsiniz..
Rabbim yar ve yardımcınız olsun efem.
sanırım bende olan hastalık.kafamda ne kursam onu takıntı haline getirmeyi bir şekilde başarıyorum.ve o kafamdakinin haricinde başka bir şeye odaklanamıyorum.olayları detaylıca düşünüp tek tek analiz etmekten yoruldum.
(bkz: artık düzelelim)
psikiyatri stajı alırken hocam bir hastasından bahsetmişti. her sabah işe giderken yol üzerindeki bir elektrik direğinin önünde duruyor ve sonra da arabadan inip direğin etrafında üç kez döndükten sonra işine gidiyormuş. polikliniğe de bu şikayetle gelmiş. enteresan gerçekten.
işe geç kalma pahasına prizleri, kilitleri dönüp dönüp kontrol etmektir. Rekorum ise 12 km yoldan geri dönmek. Çekmeceleri Fırsat varsa hergün, yoksa gün aşırı baştan yerlestirmektir. Temizleme evi yok olmadı bu diyip komple baştan temizlemek, sonra da oturup koklamaktir. Ama hadi yine iyiyiz, arabasının lastiklerini Zincirleyip kilitleyenler varmış.
eskiden yoktu böyle şeyler. insanlar meşgalesiz. o yüzdendir bu kadar ruhsal bozukluk, hapishanelerde değiliz belki ama şehirlerde yaşıyoruz. kodese tıkmadılar belki ama özgürlük içinde tutsaklık yaşıyoruz, dört duvar-dört duvar, pek fark yok aslında. sadece bizim kelepçelerimiz akıllı telefonlar. evet bunları yazdıktan sonra yine gidip akıllı telefonumu kurcalayacağım.
Geçiyor, ilaç özellikle görüşmelerin etkisi oluyor. en yakınınızdaki uzmanlara başvurun. etrafınızda bununla mücadele eden insanlar varsa onların da gitmesini sağlayın. mesela kaldırımda yürürken ritmik yürür hep beyaz veya diğer renge basmaya çalışırsınız, yaptığınız işleri sayı üzerinden yapmaya başlarsınız, mesela masaya on defa ritmik vurma, çay veya kahveyi sayarak karıştırma, düzen takıntısı, eşyaların hep aynı yönde olması, simetri takıntısı, temizlik takıntısı bazıları. evden çıkarken hep bir tedirginlik, kapıyı, ocağı, ütüyü. devamlı kontrol etme gereksinimi. geçiyor, tabi herkeste boyutu farklı olabiliyor ama bu konuda dediğim gibi uzmanlardan destek almakta fayda var. takıntılarınızı attığınızda mutlu bir hayat sizi bekliyor. fazla geç kalmayın, mutlu günler sizinle olsun.
8 senedir baş ediyorum bu illetle ya da baş etmeye çalışıyorum diyeyim. geçmez. geçer diyene inanmayın. en büyük avuntum ise hastalığımın farkındayım diyebilmek benim için.
zordur efendim. allah yardımcıları olsundur.
çeşit çeşit türevleri olan takıntılarla kendini belli eden psikolojik rahatsızlık. bir sene boyunca bu rahatsızlıktan müzdarip bir arkadaşla aynı odada kalan biri olarak diyebilirim ki Allah kimseyi böyle bir rahatsızlıkla sınamasın. bahsettiğim arkadaş 2, 3 saat boyunca banyodan çıkamayan, ellerini yıkamaktan egzamalı gibi görünen, bir damla çay lekesine bile tahammülü olmayan bir insandı. nasıl ve ne zaman başladığını kendisi bile anlamamış.
evden güç bela çıkılır. "ütü fişe takılı mı kaldı acaba" sorunsalı başlar. en az 3 kere geri dönülüp kontrol edilir. dördüncüde yüksek sesle "ütüyü fişten çekmişim" denilir. beşincide ütü komple çantaya atılır ve evden huzurla çıkılır.
